Bakışların ve ruhum arası uçurum...
Sen gözlerini kapıyorsun
Kirpiklerin kafes oluyor canıma Yüreğimde kara bir bakış soğuyor
Sen kapıyorsun gözlerini
Kapanıyor hayallerimin mabedi
Kelimelerim çığlık çığlığa
Tek bir satır düştü sayfalara
Sakın susma...
Sen susunca,
Bahçemdeki çiçekler yağmura susuyor...
Bir şey söyle...
Sen can veriyorsun, sevda ikilemindeki papatyalara...
Yerçekimi kabullenmiyor beni... Yüreğimdeki kelebekler yâr çekimine kapılıyor...
Ne olur susma...
Hayat,
Varlık ve yokluk telaşı içinde yaşanan Uzun soluklu bir yolculuk
Derinlerden alınmamış her nefes
Kaygan zeminlerde yaşanan
Ölümcül bir heves gerçeğini
Suratıma vuruyor
Duydum ki küsmüşsün gökyüzüne
Kanatların yok diye üzülme sakın
Umudunu büyütebildiğin
Düşlerine tutunabildiğin kadar
Özgürsün sen
Bir bedenden fazlası
Görünenden öte
Bir çift kanat teferruattır
Özgürlüğü murat edene
İnsanlar hayat yolculuğunda yorulur, yanılır,hata ve yanlışlarla imzalar atar ömür defterine.Aslını unutur insan..Zalim olur hem çevresine hem kendisine.Kaybolur, kaybeder yol haritasını..Bu kitap işte tam da böyle aslını unutan bizlere hatırlatmalar ile dolu.Hayatımızı farklılıklarımız yüzünden çekilmez kılan bizlere; insanı, hayatın amacını, değerlerimizi ayet ve hadisler ışığında aydınlatmaya çalışmış yazarımız.Bir çok yerde sorduğu sorulara birlikte cevap buldurmuş.Toplumun düzelmesini bireye, bireyin düzelmesini de vahyin doğru anlaşılıp yaşanmasına bağlamış.Sonlu ve sınırlı bir hayatı ancak fıtrat,iman,ibadet bütünlüğü içinde anlamlı kılabileceğimizi hatırlatmış bizlere.Kitap her ne kadar sade ve akıcı üsluba sahip olsa da ben bir çırpıda okumaktan ziyade sindire sindire okumayı tavsiye ediyorum. Kitabı bitirince aklıma şu ayet geldi,"O kitap sana ve kavmine bir hatırlatmadır"Zuhruf Süresi /44.Hayatın anlamını sorgulayan her bireye keyifle tavsiyemdir.
Rıdvan Karadöngel kaleminize sağlık.. Hakikat deryanız ummana dönüşsün inşallah.Salih âmel hanenize yazsın Rabbim.Selam ve dua ile..
İnsan PortresiRıdvan Karadöngel · Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık · 202285 okunma
İnsanın kendisini bildiği bir yoldaşa ihtiyacı vardır bazen. Mutlu olmak için değil mutsuz kalmamayı öğrenmek için gerek duyar bu yoldaşa. İnsanlar tarafından canı yandığı için ister bunu. Ama en çok da aynı noktadan tekrar hançerlenmemek için hayatı tekrardan tanıması gerekir. İşte ben de bu kitapta en çok kendimiz olmayı, kendimize bile kapatmayı yegledigimiz o iklimi ortaya çıkarmaya çalıştım. Bazen fırtınayla bazen masmavi bir gökyüzüyle. Kim ne derse desin bizim en çok kendimizi tanımamıza ihtiyacımız var.
İnsan PortresiRıdvan Karadöngel · Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık · 202285 okunma
İçimizde şeytan yok. İçimizde aciz var. Tembellik var. iradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey; hakikatleri görmekten kaçmak ihtiyadı var. Hiçbir şey üzerinde düşünmeye, hatta bir parçacık durmaya alışmayan gevşek beyinlerimizle kullanmaya lüzum görmeyerek nihayet zamanla kaybettiğimiz bir çare irademizle hayatta dümensiz bir sandal gibi dört tarafa savruluyor ve devrildiğimiz zaman kabahati meçhul kuvvetlerde, insan iradesinin üstündeki tesirlerde arıyoruz.
Ben şuna inanıyorum ki, üç buçuk günlük ömrümüzü kendimize zehir etmemek için ne mazideki hayatımıza ve kaçırdığımız fırsatlara ne de istikbalin olmayacak hülyalarına kulak asmayarak bugünümüze hapsolup yaşamalıyız.
Hayatta hiçbir şey bizim arzumuza tabii değildir. Gerçi bu felaket, lakin yaradılış bize bu felaketi hafifletecek bir vasıta da vermiştir. Etrafı ibret dolu gözlerle seyretme kabiliyeti...