208 syf.
·
Puan vermedi
Hayata dair ısrarcı olamamış olabilirim.
Her şeyden çabuk sıkıldığımda doğrudur.
Çabuk yorulmuşta olabilirim.
Pek istikrarlı da sayılmam. Sevdiklerimi de özlüyorum.
Bazen gıcıklaşabiliyorum hak ediyorlar. Sinirlenince sesimin tonunu kontrol edemiyor da olabilirim.
Son zamanlarda acayip duygusallaştığım da doğrudur.
Kırılıyor olabilirim.
Yalnız ağlıyor da olabilirim.
Gereğinden fazla açıklama yapmam, yalnış anlaşılma korkusundan olabilir.
Pişmanlıklarla dolu da olabilirim. Kimseye güvenmediğimden herkesle arama mesafe koyuşlarım.
Güçlü görünüyor olmam, her daim Allah'a sığındığım için olabilir.
Her şeye rağmen gülümsediğim de doğrudur.
Ama netice de insanım işte.
Okur Takip Önerileri
200 syf.
·
Puan vermedi
·
46 günde okudu
Ben bu şüpheyi sırtıma yük edindim, öyle yürüdüm,
gocunmam da yükümden beni bilirsin.
Ama bunlar çok iştahlı Allahım ve görüyorsun nasıl da dünyevi.
Bunlarmış senin kulların öyle diyorlar biz de kürenin üveyi.
Öyle mi?
Oysa Allahım bilirsin ben en çok yeryüzünü,
ve başımı yatırınca toprağa, gökteki yıldızları da,
işte böyle bilirsin çok güzel yapmıştın bu yeryüzünü.
Bizim köydeki gibi.
Allahım bunlar tokileri seviyor, betonları, hızlı trenleri.
Oysa ne acelemiz var,
ordaysan nasılsa geleceğiz yanına geri.
Meskenlerimiz, mekteplerimiz, kütüphanelerimiz, hastahanelerimiz yok. Bir yerlerde oturuyor, uyuyup uyanıyoruz; bir yerlerde okuyor, birşeyler öğrenmeye çabalıyoruz; bir yerlerde dertlerimize deva arıyoruz. Ama bütün buralar müslümanları dünyadaki haysiyetli yerlerinden tardedenlerin oturup, okuyup, tedavi oldukları yerlerin kötü birer kopyası. Bizler yalnızca kötü başlayanlar değiliz, kötü başlamış olanların da torunlarıyız. Onların maddî alandaki kötü başlangıçları, ruhî alandaki kötü başlangıçlarının kaçınılmaz sonucuydu. Bizler dedelerimizin yanılgılarını devraldık.
