Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!
Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak
Durun, durun, bir dünya iniyor tepemizden
Çatırtılar geliyor karanlık kubbemizden…
Yalnız iman ve fikir; ne sevgili ne kardeş;
Bir akıl gelecek ki, akıllar delirecek.
Ve bir devrim, evvela devrimi devirecek.
Her şey birbirine denk, her şey birbirine eş.
O gün bir kanlı şafak, gökten üflenen ateş;
Birden, dağın sırtında atlılar belirecek.
Atlılar put şehrine gediklerden girecek;
Bir şehir ki, orada insan ayak üstü leş.
Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey.
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana.
Ben artık şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum.
Zaman ne de çabuk geçiyor Mona.
Saat onikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana,
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar.
Zaman ne de çabuk geçiyor Mona.
Beyaz haberlerim var kardeşlerim
-Bir güzel ince gelin
Kabartır göğsünü toz duman içinde
gelinliği durur çıkartıp bıraktığı yerde
İçerlerden bir taşlı tarladan
Kaynayan nehrin gözünde
unutmuş gelin alınlığını
Avuçları sıcacık yumulu beline dayalı
Kalın bilekli badem topuklu
Seyirtir o ince gelin
grevli'ler şifalar götürmek için
Fatih Sultan Mehmed Han
Bilmedim derd-i dilin ölmek imiş dermâni
Öleyin derd ile tek görmeyeyin hicrâni
Mihnet u derd ü gama olmağ için erzâni
Avniyâ sencileyin mihnet u gam-keş kanı
Gönül eyvây gönül vay gönül eyvây gönül
Gönüldeki aşk derdinin dermanı ölmek imiş,
bilemedim. Tek o dert ile öleyim de ayrılığının acısını
çekmeyeyim. Ey Avni Sevgilinin aşkının gereği olan
eziyet dert ve üzüntüye layık olabilmek için senin gibi
eziyet ve sıkıntı çeken nerede var? (Senin bunları
çekmen ne büyük saadettir). Ah gönlüm eyvah
gönlüm, vah gönlüm eyvah gönlüm
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler; Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler. Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden, Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir
Toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneş gibi bazen
Cemiyet, ah cemiyet, yok ediIen ruhiyIe;
Ve cemiyet, cemiyet, yok eden güruhiyIe…
Çok var ki, bu hınç bende fikirdir, fikirse hınç!
Genç adam, aI siIâhı; iman tıIsımIı kıIınç!