Şarlatanlığın ve parazitliğin debdebeli hayâtından gözlerin kamaşıp da sakın nâmuslu çalışmanın emin netîcesinden şüpheye düşme ve mânevî kuvvetini kırma. İstikbâlini karanlık bir tesâdüfün cilvesine terketme. Entrikacı (dalavereci) ve konbinezoncu (düzenci) zekânın kartondan köşküne imrenme. Ve bil ki hayatta insan olan, insana yaraşan yol, doğruluk ve nâmusluluk yoludur.