Karyoladan indi. Ayaklarının ucunda yürüyüp çıktı odadan. Karanlık holde körlemesine ilerledi. Çivide asılı ceketin cebinden sigara paketini ve çakmağı alıp bahçeye süzüldü Ay ışığının aydınlattığı taşlıkta durdu bir süre. Gecenin seslerini dinledi. Dağ başındaki bu ev zamanın dışına çıkarmıştı onu. Kötülükleri unutturmuştu. Anlaşılmak ne zor, diye inledi. Bu kadar mı kısa huzurun ömrü?