Yıllar önce okuduğum işe yaramaz bir kitaptaki tek işe yarar cümle şuydu: insanın kullandığı ilk alet, başka bir insandır.
Ama bugünü, dünü unutmak için yaşamak hiç bir halta yaramadı.
Bundan daha seve seve verebileceğim
Hiçbir şey alamazsınız benden, bayım.
Canımdan başka, canımdan başka, canımdan başka!
Okur Takip Önerileri
Öyle acı, öyle derin bir ah çekti ki
Kendini paralamak, yok etmek istiyordu sanki.
Her yaşayan ölür, sonsuzluk hepimizin sonu, olağan bir şey bu.
Bazıları için yaşamı yalnızca bir düşten ibaret, nereye gidersem gideyim, bu duygu benim de peşimi hiç bırakmıyor.
Keşke insanlar geçip giden şimdiyi yaşamak yerine, geçmişte kalan bir sıkıntının hatıralarını anımsamak için hayal gücünü bu kadar zorlamasalar.
Neşeli ve mutluyum,yani gerçekçi olmam mümkün değil.
Aşk, basit ve değersiz şeyleri bile
Biçimlendirip onu değerli yapabilir.
Hastalık kapar gibi güzellik de kapsaydık keşke.
Lanet olsun! Başkasının gözüyle seçer mi insan sevdiğini!
Okuduğum kitaplara, duyduklarıma göre, asla dikensiz olmazmış gerçek aşkın yolu.
Madem bu dünya bile yok olacak bir gün
Sevginin bitmesine insan neden üzülsün?
Ölüleri kıskanacağımız günler yakındır.
