Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Eldar Əfəndiyev

Eldar Əfəndiyev
@F_ndiyevE
Həkim-Rezident
Azərbaycan Tibb Universiteti
Asbach, Almaniya
Sumqayıt, 14 Mayıs 2000
43 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Mən böyüyəndə təlxək olacağam —
— adamlara gülməkdən başqa edə bildiyim heç nə yoxdur, mən də böyüyüb təlxək olacam, sirkə qoşulacam, doyunca güləcəm. - Sən işi səhv anlamısan Dill, təlxəklər kədərli olur, adamlarsa onlara baxıb gülür.
Sayfa 244Kitabı okudu
Reklam
Qafiyəsi olmayan o söz
Sonralar, çox sonralar Hedwig anlamağa məcbur oldu ki, xoşbəxtlik əslində insanın artıq bədbəxt olduğunu düşünmədiyi bir vəziyyətdir. Və xoşbəxtlik həmişə bir təsadüfdür, təsadüflərsə heç də hər zaman xoşbəxtlik vəd etmir.
son gün.
Çimmək bu ötən həftələrdə heç bu qədər təravətləndirici olmamışdı. Külək heç belə ilıq əsməmişdi. Belə aydın parlamamışdı günəş. Bu son gündəki tək yox. Tətilin son günündəki kimi. Yay təravətinin son günündəki kimi. Qırmızı şərabın son qurtumu, sevginin son günü! Bir gün daha, bir qurtum daha, bir saat daha! Yarımca saat… Adam gərək ən dadlı anında dayansın.
Sayfa 125Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bizim axırımız nə olacaq?
Karl cavab vermədi, əvəzində isə Lidiya dedi: — Yadında, biz Lübekdə ikən gördüyümüz, ancaq o vaxt ala bilmədiyimiz köhnə saatın üstündə nə yazılmışdı? — Hə. — Qoy illər danışsın.
Göldə çimmək; sahildə lüt uzanmaq;
gizlin bir yerdə günəşi əmmək; günortadan sonra işıq, hava və sudan sərxoş olub mürgülü-mürgülü evə qayıtmaq. Səssizlik; Yemək; İçmək; Yatmaq; Rahatlıq — Tətil.
Reklam
Üzü evə dayandıq. Başladıq böyük nitqlər söyləməyə.
Hərə elə eləyirdi ki, guya o birinə qulaq asır, amma həqiqətən qulaq asırdı da; Hərə elə eləyirdi ki, guya meşəyə baxır, amma həqiqətən meşəyə baxırdı da; — Ancaq əgər kimsə bizdən soruşsa idi, ən dərinliyimizdə biz artıq heç orda deyildik, amma birlikdə idik.
Piter, Piter! Danış görüm həyat necə bir şeydir?
Mən əvvəl həyatın necə olduğunu başa düşdüm. Sonra həyatın niyə belə olduğunu anladım. Axırda da dərk etdim ki, niyə məhz bu cürdür, başqa cürə deyil. Ancaq yenə də istəyərdim ki, başqa cürə olardı…
“Arnold indi nə deyərdi?”
- deyə ehtiyatla Lidiyadan soruşdum. Arnold onun ilki idi. Əgər şahzadənin kefi kök idisə, ona bu sualı vermək olardı. İndi onun kefi kök idi. — Heç nə deməzdi. Onun heç deməyə bir sözü də yox idi. Mən bunu sonradan başa düşdüm. O az danışırdı. Təzə-təzə mən bu susqunluğu dəyərli bir şey sanırdım…
Axı biz nə istəyirdik?
Lap sakit, lap balaca bir evcik, uzaqda, rahat, balaca bağçasıyla… elə gözəl şeylər uydurmuşduq ki. Bəlkə də heç biz istədiyimiz şeydən yox imiş?
Biz kişilər yəqin ki çox şey istəyirik:
Ağıllı söhbətlər və məntiq və gözəllik, bir az da sədaqət; bir də bu heç vaxt basdıra bilmədiyimiz bir qadın tərəfindən bifsteyk kimi yeyilmək arzusu…
Reklam
Mən onun üzünə yandan baxırdım.
Bəzən o tamam yad bir qadın kimi olurdu və bu yad qadına mən hər dəfə yenidən aşiq olurdum və məcbur olurdum onu yenidən ram edəm. Bir kişidən bir qadına olan məsafə necə də uzaqmış! Lakin bir qadına dənizə daldığın kimi dalmalısan… heç nəyi düşünmədən.
Necədir, xoşuna gəlirmi?
— Düzünə qalsa, bir az seyrəklikdir. Adam bilməsə ki, biz indi Danimarkadayıq və üzü İsveçə gedirik, heç deməz ki… Lidiya tam haqlı idi. İnsanın sağlam düşüncəsini heç nə köhnədən qalma görmək həvəsi və min cür fikirlə yüklənmiş coğrafi adlar qədər yayındırmır. Nə vaxt ki, özün gedib baxırsan, görürsən ki, heç deyildiyi qədər yoxmuş. Amma kim bunu dilinə gətirər ki…
Lidiya öz boşqabında qurdalanırdı;
sonra mənə heyrətlə baxıb gülərək dedi: — Sən lap tıxanırsan ki! Mən çox yeyənlər görmüşəm, sürətli yeyənləri də. Amma bu qədər çox və bu qədər sürətli… — Paxıllıqdan danışırsan, - dodağımın altında mırıldanaraq cavab verib turpa girişdim.
Mən başladım danışmağa ki:
bəs Fransa qadınları çox tədbirlidirlər, — bir-balaca şıltaqlığa da meyillidirlər, hansı ki o da əvvəlcədən hesablanmış olur, — bəs onların adambaşına bir kişisi olur, hərənin öz kişisi, hansı ki, təbii ki, bir dost da ola bilər, — bəs bəlkə əlavə adət xətrinə bir sevgililəri də olmuş olar, — bəs sədaqətsiz olanda da, əhlikef bir üstünlükdə olurlar. Bəs az qala hər ikinci qadının da bir peşəsi var. Bəs bu qadınlar ölkəni seçim hüquqları olmadan idarə edirlər, — bədənləriylə yox, məntiqləriylə. Bəs onlar sevimli məxluqlardır, bəs yumşaq ürəkləri də var, — bəs arada ürəkləri də özləri kimi əndazədən çıxır, ancaq hər dəfə özlərini ram edirlər. Dedim ki, bəs mən onları tam da başa düşmürəm. “Qulağa adi bir qadın kimi səslənirlər”, - dedi Lidiya.
Mən ölümlə savaşırdım.
Bu insanın təsəvvür edə biləcəyi ən sıxıcı bir döyüşdür. Bu döyüş boz bir alaqaranlıqda baş tutur, nə adamın ayağının altında torpaq olur, nə də ətrafında bir kimsə, bir izləyici; nə bir səs-küy, nə bir şöhrət; nə qələbə üçün qızğın iradə, nə də məğlubiyyət qarşısındakı böyük qorxu olur; xoşagəlməz bir şübhə hissi olur; nə öz haqqına inamın olur, nə də rəqibinkinə.
Sayfa 116Kitabı okudu
96 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.