Rahibe Ana, bakire bir tanrıçanın dokunulmaz ihtişamıyla düzenbaz bir cariyenin baştan çıkarıcılığını kaynaştırmak zorundadır ve gençliğin verdiği imkanlara sahip olduğu sürece bu niteliklerin arasındaki gerilimi korumalıdır. Çünkü gençliğini ve güzelliğini yitirdiğinde, o iki niteliğin ortasındaki noktanın, bir zamanlar gerilime yol açan o noktanın artık kurnazlık ve beceriklilik pınarına dönüştüğünü görecektir.