Fatma Akalan
@Fatma_________
Düşüncelerinin arasında sıkışıp kalmış biri...
Hemşire adayı
18 okur puanı
Mart 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Yorgunum, yıpranmışım, bıkmışım; acılardan, insanlardan, yaralardan ...
Kapanmıyor ruhumda açılan çukurlar, kapatmaya çakıl taşları yetmiyor...
Baharı bekliyorum şu aciz bedenimle,
kış götürdü neyim var neyim yoksa... Yokluğumu bile götürdü işte, kalmadı artık benden bir şey gel artık bahar gel. Yeşersin şu kalbimde naif çiçekler, taşlar artık ağır geliyor bana kaldıramıyorum bunları gel...
Belki bir gün benim de kalbimde çiçekler açar.
Belki bir gün kuşlar gibi özgür olurum, bırakırım bütün yüklerimi uçarım semaya doğru... 🕊️
FATMA AKALAN
Delilik kendini yitirmekse, ben işte tam bu halde değil miyim? Kim olduklarını bilmediğim farklı yargıları benimsemiş sesler içimde kavgaya tutuşmuş, ben hangisiyim?
Kafamdaki bu karmaşayı çözemiyorum. Çözemedikçe dış dünya ile daha da baş edemez duruma geliyorum. Yaşamım gürültülü bir kör kuyunun içinde, bu seslerle her gün daha da derine kaymaktan ibaret.
Fatma Akalan tekrar paylaştı.
"Ciddi bir hastalıkla boğuşan hastalarımın hemen hepsi yaşamlarının önemli bir alanında hayır demeyi öğrenememiş kişilerdi."
Okur Takip Önerileri
“Düşünmüyorsun , düşüyorsun. Düşündüğünü zannediyorsun, ama sadece yoklukta biraz daha irtifa kaybediyorsun. Çıkabilmek için sözüm ona düşündükçe her gün biraz daha nefessiz, boğuluyorsun. Sen düşünmüyorsun. Düşünmek var olabilmek ile olur ancak. Sen var mısın?”
Hiç korkmamış olsaydım keşke. Hiçbir korkuyu tatmamış olsaydı bilincim ve bedenim. Korunmaya ve savunmaya gerek duymasaydım. Korkuyu bilmeyen canımın istediği gibi davranıp, korkuyu bilmeyen canımın istediği gibi konuşsaydım. Gerçekten nefes alabilseydim her an. Gerçekten yaşayabilseydim. Ben olsaydım sadece, en doğal halimle. Gerçekte yaşayabilseydim keşke. Öyle uyansaydım her sabah; öyle tat alsaydım, öyle dokunsaydım, öyle koklasaydım tüm kokuları, öyle duysaydım sesleri... Öylece kendime özgürlüğümle, özgünlüğümle olsaydım bu dünyada, bu rüyada. Kendine özgü, özgün ve özgür. Var olsaydım olabilir miyim?
Keşke...
Fatma Akalan tekrar paylaştı.
anlaşıldığımızı hissettiğimiz oranda kendimizi anlayacak, en derin bilinçaltı seviyelerinde sevildiğimizi algıladığımız oranda kendimizi sevecek, küçük bir çocukken özümüzde hissettiğimiz merhamet oranında kendimize şefkat göstereceğiz
Yarımada
Biz kırıldık daha da kırılırız
Ama katil de bilmiyor öldürdüğünü
Hırsız da bilmiyor çaldığını
Biz yeni bir hayatın acemileriyiz
Bütün bildiklerimiz yeniden biçimleniyor
Şiirimiz, aşkımız yeniden,
Son kötü günleri yaşıyoruz belki
İlk güzel günleri de yaşarız belki
Kekre bir şey var bu havada
Geçmişle gelecek arasında
Acıyla sevinç arasında
Öfkeyle bağış arasında
CEMAL SÜREYYA
Bir kız çocuğunun babasına duyduğu sevgi; değişmez, dayanılmaz ama bozulmaz.
Kırık bir kalp, savaşta da barıştaki kadar can yakar.
Kendini bir buz parçası gibi hissediyordu: narin ve kırılmış. Zihni onu ele geçirmek isteyen uyuşukluk hâliyle savaşıyordu.
Fatma Akalan tekrar paylaştı.
Sahip olmadığımız şeylere bakarken, “Benim olsaydı nasıl olurdu?” diye düşünme eğilimindeyizdir ve işte böylece yokluğu hissederiz. Oysa bunun yerine sahip olduğumuz şeyler için sık sık şunu düşünmemiz gerekirdi: “Bunu kaybetsem ne olurdu?”
Sayfa 40Kitabı okudu
Bir kitap okudu
440 syf.
·
Puan vermedi
Fatma Akalan tekrar paylaştı.
Kitap okuma denilen şey benden koparılıp alınırsa, hiçbir hayat deneyimi olmayan ben ağlanacak halde olurdum galiba. Kitapta yazılanlara işte o kadar çok güveniyorum. Bir kitap okuduğumda, onun için deli olur, ona güvenip empati duyar, onu özümser ve hayatımın bir parçası haline getirir, başka bir kitap okuduğumda ise anında değişiveririm .
Fatma Akalan tekrar paylaştı.
İnsanlığın en büyük dramı ve çektiği tüm acıların sebebi bu. İnsan bilinçsiz yaşıyor. Ve dolayısıyla biliyorsun ki yaşamıyor.