“Bu kitapta, en yapılamayacak olanı yapmaya çalıştım, kendimi sizin yerinize koymaya uğraştım. Bu, hiç yapılamayacak olan bişeydir.
Çünkü, büyümüş insanlarla kendi çocuklukları arasında, belki bin, belki ikibin yıllık bir zaman vardır sanki. Onun için biz büyümüşler, kendi çocukluğumuzu unuturuz. Anneniz, babanız, öğretmeniniz de, kendi çocukluklarını unutmuşlardır.”
Aziz Nesin’in kaleminden çocukların gözünden aile bireyleri, yetişkinler ve öğretmenlerin yaşamları, iki eski sınıf arkadaşı olan Zeynep ve Ahmet’in mektupları aracılığıyla anlatılıyor. Bir öğretmen olarak çok eğlendim ve çocuklara hak verdim. Biz yetişkinler hiç çocuk olmamış gibi çocukların yetişkin gibi davranmasını bekliyoruz .
Bol kahkahalı bir kitap, dili yalın ve sade. Su gibi akıp götürüyor efendim :)