Furkan Kaya
@Furkan20
Baykuş ötüşü tünemiş ömrüme, hayallerime, yüregim köşecigine.
7 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
200 syf.
·
Puan vermedi
·
10 günde okudu
"" ki, kırılgan yaşam larımızın her ânında başımıza gelebilecek beklenmedik olayları düşünecek olursak, her yeni gün bir mucizedir.
Okur Takip Önerileri
İşin en kötü yanı, bilincinin yerinde olmasıydı, başına gelenin ne olduğunu çok İyi anlamıştı. Neden bayılmamıştı ki? Tam da tanrı’ya yakınlaşmak için onca çaba harcadığı sırada, tanrı ona acımıyordu.
Peki, ben de ölmeyecek miyim? Benim ruhum nerede? Kendi yaşamımın müziğini böylesi derin bir coşkuyla çalabilecek bir ruhum var mı?”
Bîr psikiyatriste içini döken insanlar, bir papazla günah çıkartırkenden daha rahat konuşuyorlardı, çünkü hekimler onlara Cehennem ateşinden söz etmiyorlardı.
Keşke herkes kendi içsel deliliğini bilse ve onunla birlikte yaşamayı öğrense. Dünya daha kötü bir yer mi olurdu?
Hayır insanlar daha yürekli, daha mutlu olurlardı.
Her insanın bir öyküsü vardır, lakin her insanın bir şiiri yoktur. Şiir acıdır, Şiir umuttur, Şiir her duygunun en yüksek perdesinden haykırmak, en dik yamaçlarında gezinmektir. Şiir gercekcilige el vermiş hayal, düş agacında yetişmiş sahiciliktir. Düşümde yetişmiş, gercekligime el verecek olana. Her gözüm ile görüp kalbim ile okuduğumda, dünyayı
Hastanenin suçu değildi bu; dünyanın dört bir yanındaki hastanelerin hiçbirinin suçu değildi; yeniden uyum sağlama sorunu her yerde aynıydı. Tıpkı hapishanelerin hiçbir mahkûmu düzeltemedikleri yalnızca
onlara yeni yeni suç yöntemleri öğretebildikleri gibi...
Bir kitap okudu
330 syf.
·
Puan vermedi
·
9 günde okudu
İnsan hiçbir umut beslemediği zaman durumu kabullenebiliyor ama kapkara bulutlar arasından iğne ucu kadar kendini gösteren bir güneş ışını belirince bütün dünyası o ışığa bağlı oluyor.
Hiç karşılık istemeyen bu sevgi onu suçluluk duygularına boğmayı başarmış, kendi hayallerini çöpe atmak pahasına bir başkasının beklentilerini yerine getirme isteğini yaratmıştı. Dünyada var olan yozlukları, pislikleri, güçlükleri yıllar yılı ondan saklamaya çalışmıştı bu sevgi; bu aşırı esirgemenin, günün birinde
hayatın bu gerçekleriyle kaçınılmaz olarak karşılaştığında onu savunmasız bırakacağı göz ardı edilmişti.
En kötüsüdür bilincli delilik.
"Deli olmak, düşüncelerimi iletmekten aciz olmak demek. Sanki yabancı ülkedesin, cevrede olup biteni görüyor, anlıyorsun, ama isteğini ve duygularını anlatmaktan, dolayısıyla yardım bulmaktan umutsuz sun, cünkü orada konuşulan dile artık yabancısın."