Bir tiyatro oyuncusu olarak şunu söyleyebilirim ki: tiyatro metinleri okunmak için değil izlenmek için yazılmıştır. Eğer tiyatronun içinde değilseniz izlemek en iyisidir.
Bu oyun ise benim bu tezimi yerle bir ediyor. Okuması çok keyifli, izlemesi ne kadar güzeldir, düşünemiyorum bile.
Okumaya başlayınca birçok alıntı yapmak istedim ama oyuna saygısızlık olarak gördüm çünkü her sayfada en az 2 alıntı yapmak isteyeceğim cümle var. Ben de alıntı yapmayıp inceleme yazmaya karar verdim.
Oyun, 1 kişilik ve insanın kendine yabancılaşmasını sürükleyici bir şekilde ele alan bir oyun. Son zamanlarda okuduğum en iyi tiyatro metni diyebilirim.
Son olarak umarım ilerde bu oyunu oynarım diyorum ve kitabın ilk cümlesi ile incelemeyi bitiriyorum.
"Şimdi bine kadar sayacağım ve kendimi öldüreceğim"
Bu kadar büyük günah - gökteki melekleri bile kaçırtır günahının kokusu! Dudakların ne kadar kırmızı, Marie! Hiç yara yok mu üstlerinde? Günah kadar güzelsin, Marie - senin kadar güzel olabilir mi en korkunç günah?