Her iç çekiş insanın yitirdiği bir yudum yaşamdır.
Dünyaya gözümüzü açıyoruz ve o anda tüm yaşamımızı bağlayacak bir sözleşme imzalamış gibi oluyoruz, ne var ki günün birinde bir an gelir "Bu imzayı benim yerime kim attı?" diye sorabiliriz.
..İçiyorum sizi,sevimli görüntüler! Hep sürecekmişim ve ölmeyecekmişim gibi yapıyorum size,ben ölümlülerin en ölümlüsü,en inançsızı,en kederlisi,hepinizden daha fazla ölüm korkusu çeken ben.Temmuz geçip gitti,ağustos da gidecek,ansızın sarı yaprakların arasından,çiy düşmüş sabahın içinden o kocaman hayalet çıkacak karşımıza soğuktan titreyerek.Ansızın kasım ayı ormanın üzerinden geçecek.O iri hayalet ansızın gülecek,ansızın yüreğimiz üşüyecek,ansızın o güzelim pembe etlerimiz kemiklerimizden dökülecek,çölde çakal uluyacak,kahrolası akbaba boğuk sesiyle şarkısını söyleyecek.Büyük kentin kahrolası bir gazetesinde fotoğrafım çıkacak,altında şöyle yazacak: ''Seçkin ressam,dışavurumcu,büyük renk ustası,bu ayın on altısında öldü.''
Sayfa 42Kitabı okudu
