I eat books
@Geniusss
Dune adıyla bilinen Arrakis gezegeni
296 okur puanı
Mart 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Evren gerçekte uzamsal açıdan sonsuzsa veya sonsuz sayıda başka evren varsa, bir yerlerde düz ve düzgün tarzda başlamış bazı geniş bölgeler de var olacaktır. Bu sürekli daktilo tuşlarına basan ünlü maymun sürüsü hikayesine biraz benzer: Yazılanların çoğu anlamsız olacaktır, ama çok nadiren ve tamamen şans eseri Shakespeare'in sonelerinden biri yazılır. Benzer biçimde bizim evrende şans eseri düz ve düzgün şekillenen bir bölgede yaşıyor olmamız mümkün mü? İlk bakışta bu hiç olası değil gibi görülebilir, çünkü böylesi düz bölgeler sayıca kaotik ve düzensiz bölgelere göre çok azdır. Ancak galaksi ve yıldızların sadece düz bölgelerde biçimlendiğini ve sadece bu bölgelerde bizim gibi kendisini çoğaltabilen ve "evren neden böyle düzgün?" sorusunu sorabilen karmaşık organizmaların gelişimine uygun koşulların olduğunu düşünelim. İşte bu antropik ilke dediğimiz ilkenin bir uygulamasıdır, özlü ifadesiyle: "Evreni bu biçimde görüyoruz çünkü varız."
Sayfa 157 - Alfa Yayınları, 50. Baskı, 2012Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
250 syf.
·
Puan vermedi
·
21 günde okudu
Hiç kimsenin evrenin genişliyor ya da büzüşüyor olabileceğini tahmin etmemiş olması, yirminci yüzyıl öncesindeki genel düşünce ikliminin ilginç bir yansımasıdır. Evrenin ya ezelden beri hiç değişmeyen bir durumda var olduğu ya da geçmişte sonlu bir zaman içerisinde hemen hemen bugün gözlediğimiz biçimiyle yaratılmış olduğu genel kabul gördü. Bunun nedeni, kısmen insanların ezeli ve ebedi doğrulara inanma eğiliminde olması, kısmen de kendileri yaşlanıp ölecek olsalar bile evrenin sonsuz ve değişmez kalacağı düşüncesinde buldukları rahatlama hissi olabilir.
Sayfa 17 - Alfa Yayınları, 50. Baskı, 2012Kitabı okudu
"Artık geçmişi düşünme!" dedi Tess. "Ben de bundan böyle bir tek şimdiyi düşüneceğim. Geçmişi düşünmek için hiçbir neden yok. Yarının bize neler getireceğini kim bilebilir ki?"
Sayfa 531 - Koridor Yayınları - Bez Cilt 2. Basım:Ağustos 2021, İstanbulKitabı okudu
Tess ve onun gibiler, dünyaya gelmeyi aşağılayıcı kişisel dürtüler yüzünden çekilen bir çile olarak görüyor ve sonuca bakıldığında bu çileyi temize çıkaran hiçbir şey olmadığını, olsa olsa onu mazur gösteren bazı şeyler olabileceğini düşünüyorlardı.
Sayfa 490 - Koridor Yayınları - Bez Cilt 2. Basım:Ağustos 2021, İstanbulKitabı okudu
...Beni nasıl mahvettiğini bile bile bu şekilde konuşman beni çok öfkelendiriyor! Sen ve senin gibiler, bu hayatta benim gibilerin hayatını kederlere gark etmekten zevk alıyorsunuz ve bundan bıktığınızda da cennetteki yerinizi garantiye almak için iman tazelemekle her şeyi hallettiğinizi sanıyorsunuz!..
Sayfa 423 - Koridor Yayınları - Bez Cilt 2. Basım:Ağustos 2021, İstanbulKitabı okudu
Sevgiye olan susuzluğunu çok uzun zamandan beri bastırıyordu ve onun yerini artık zincirlerini şu ana kadar kırmayı başaramadığı o amansız geçmişin neredeyse fiziksel bir duyumsama hâline gelen acısı almıştı. Bu acı da günah bilincinin giderek güçlenmesine ve tam bir yeise dönüşmesine neden olmuştu. Daha önceki ile şimdiki yaşamı arasındaki bağın kopmasını ümitle beklemişti hep ancak bu ümit boşa çıkmıştı. Geçmiş asla tam olarak geçmişte kalmayacaktı, ta ki kendisi de geçmişte kalana kadar...
Sayfa 420 - Koridor Yayınları - Bez Cilt 2. Basım:Ağustos 2021, İstanbulKitabı okudu
Clare, Tess'in ne olmadığını düşünmekten, onun ne olduğunu göz ardı ediyor ve ağaçlara bakmaktan ormanı göremiyordu.
Sayfa 365 - Koridor Yayınları - Bez Cilt 2. Basım:Ağustos 2021, İstanbulKitabı okudu
Aftersun (2022)
Bu yıl izlediğim ilk film. Mubi'ye gelmesini dört gözle bekledim. Bunda filmin reklamının çok iyi yapılmasının da payı var diye düşünüyorum. Bütün bunların dışında ben şahsen izlemek için çok büyük bir istek ve heyecan duyuyordum çünkü filmin konusu çok ilgimi çekmişti. Başrol oyuncular da söylüyor bunu yönetmen de; bu film hafıza ve anılar
hakkında. Film ayrı yaşayan genç bir baba ve kızının Türkiye'de yaptıkları bir tatili konu alıyor. Evet baba çok genç hatta kardeşi sanılacak yaşta. Erken yaşta baba olmuş ve sevgisiz büyümüş olduğunu anladığımız baba tatil süresince bir yandan çok sevdiği kızıyla güzel vakit geçirmeye çalışırken diğer yandan ne kadar mutsuz olduğunu da kızına çaktırmamaya çalışıyor. Film çok gerçekçi ve bunun nedeni de yönetmenin kendi babasıyla olan anılarını anlatıyor olması.
Gerçekten yaşanmış duyguların kameraya aktarılıp oradan da belki de milyonlarca insanın kendi duygularına dokunması benim için gerçekten çok önemli ve güzel bir şey. Bu film bunu yapabiliyor.
Çoğu kişi filmin fazla abartıldığını ve sıkıcı olduğunu söylese de ben büyük beklentiyle izledim ve beklentilerimi de muazzam bir şekilde karşıladı. Özellikle sonlara doğru babayla kızın yemek yediği sahnede "Gamsız Hayat" şarkısı eşliğinde babanın kıza bakıp "Tatilin nasıl geçti?" Derkenki hüzünlü gözleri ve kızıyla belki de son kez vakit geçirdiğini bildiğinden kederli kederli gülümsemesi... Şarkı sanki onun için yazılmış gibi. Gerçekten etkileyiciydi. Hakkında daha söylemek istediğim o kadar şey var ki. Beni çok etkilediği için yazmak istedim bunları.