“Okumaktan başka şeylerle de meşgul olması lazım insanın.” dedi.
“Yaşaması gerek en başta. Yaşamadıktan sonra okumak yalnızca bir arayış olabiliyor, bulmak değil."
“Hayvandan mı geldiğimizi, yoksa hayvana mı gittiğimizi anlayamıyoruz yarattığınız çağda. Bana kalırsa yalnızca hayvanlaşıyoruz.
Koca bir insanlık olarak, tüm duyuları göze hapseden bir moderniteye kaçmanızın gerekliliğini sorgulamamız gerek” dedi Hikmet
Büyük hayaller kurdum çocukken, hep “şöyle bir insan” olmak
istediğimi dillendirdim durdum. İnsan bir anda fark ediyormuş,
son anda anladım kuyruğundan da olsa yakalanacak bir zamanın kalmadığını.
Başka türlü olabilirdim. Başka türlü bir yaşamın, başka türlü bir ahenginde bulabilirdim kendimi. İyi ama niye yetişemiyordum kendimden beklentilerime? Neden hep nefes nefese kalıyordu hayal kırıklıklarım?