284 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
14 günde okudu
"Bu dünyadaki her trajedi, küçük ve masum bir adımla başlar.”
İnsan bir şeyi yitirmeyegörsün, gerçek değeri o zaman ortaya çıkıyordu demek ki.
Okur Takip Önerileri
İnsanlar yaşlanıyordu, bunun ayrıcalığı yoktu ama yaşlanan insanların bir kısmı olgunlaşmış olarak, bir kısmı ise olgunlaşmadan ölüyordu. Bunun püf noktası ise bir insanın “Nasıl görünüyorum?” sorusundan, “Nasıl görüyorum?” aşamasına geçmesiydi.
Hayat böyleydi işte, önceden planlanan biçimde ilerlemiyordu.
"Yeniden dağıtsak kartları
Alt üst olsa bu dünyanın şartları"
Sokak lambaları bir gönül yarasıdır, pencerelere de yollara da aynı kederle vurur.Ben bakarım. İçime bakar gibi bakarım.
96 syf.
·
Puan vermedi
·
3 günde okudu
İnsan konuşmadan da anlaşılmak ister. Sevdiğimiz insanlardan bunu beklemek çok mu Şehrazat?
Sayfa 80Kitabı okudu
Şimdi ben yalnızım. İstanbul yalnız. Konyaaltı yalnız. Sevgi, yoksul. Öfke, aptal. Merhamet, kimsesiz. Şimdi hepimiz, elimizde bir ölü dünya, koşa koşa bütün iyilikleri unutmaya çalışıyoruz.
Sayfa 79Kitabı okudu
Şükür cehalet bitti! Kimse okumuyor, herkes yazıyor. Kimse öğrenmiyor, herkes biliyor. Kimse susmuyor, herkes konuşuyor. Kimse çekilmiyor, herkes ortada.
Sayfa 60Kitabı okudu
Her şey, ölümden sonra da sürecek bir yoksulluğun erken fotoğrafı.
İnsan sevdiğinin bir sözüne küser mi?
İnsan sevdiğinin söylemediği sözüne de küserdi..