"Başıma gelen ne olursa olsun beni ilgilendirir; sert olsun, katı olsun, bütün gücümüzle karşı koyalım bunlara," dedi. Felaketler altında ezilmişken hiç inlemeyen, hiçbir zaman kederinden yakınmayan kişi, zorunlu olarak büyük görünmüştür
Doğa insana yeteri kadar güç vermiş, yeter ki onu kullanmasını bilelim, yeter ki güçlerimizi toplamasını bilelim ve hepsini kendimize karşı seferber etmeyelim kesinlikle. Gerçek neden, istememektir; yapamamaksa bahanesi.
Kolay aşka kapılırz, zor olana karşı bir mücadele başlatırız. Bu yüzden güçsüzlügümüzün bilincinde olarak sakin kalalım. Güçsüz ruhumuzu ne şaraba ne güzelliğe; ne dalkavukluğa ne de sinsi sinsi sokulan başka şeylere bağlayalım."
‘Ama herkes onlar için mutlu, zengin der, onlarınki kadar malı mülkü olmasını diler.’ Öyledir, doğru! Peki, hem zavallı olmak hem de hasetten çatlamaktan başka bir şeyi olmayan insanın hali kadar kötü bir şey var mı şu yaşamda?