Şu sabahları erken kalkmak yok mu, insanı tamamen aptallaştırıyor.
Sayfa 2
Biraz daha uyusam ve tüm bu saçmalıkları unutsam nasıl olur acaba
Sayfa 2
İnsanın vicdanı rahatsızsa başını yastığa rahat koyamaz!
Sayfa 51
Okur Takip Önerileri
Bırak, kendi karanlık yoluma gideyim.
Sayfa 37
Birinin canı burnuna gelmişse ona fazla soru sormayacaksın.
Sayfa 6
Aklımızın alamayacağı bazı şeyler vardır.
Sayfa 42
Başımı koynuna yaslayıp her şeyi unutacaktım.
Sayfa 42
Sessizce oturmuş, bana bu kadar yabancı oluşuna şaşıyordum.
Sayfa 42
Bazılarımız öldü, bazılarımız kaldı.
Sayfa 32
Sessizlik, neşeli vedalarla bozuldu
Sayfa 15
Çöldeki yabani otlar yaşar, oysa bahar çiçekleri çabucak solar.
Suskunluk, huzur içeriyor. Sakinlik, dinginlik. Yaşam düğmesinin sesini kısmak gibi.
Sessizlik ise düğmeyi kapatmak. Kesmek. Tamamen durdurmak.
Sayfa 428
Kaybetmeyi, acı çekmeyi yaşamın gerçeği sayar, hatta gerekli görürüz.
Sayfa 240
Bundan böyle yolu kendim bulmak zorundaydım
Sayfa 208
Bu beni biraz korkuttu; yetişkin bir erkeğin ağladığını görmek.