Gül Sina
@GulSina
Kitaplar bize başka pencerelerin varlığını göstermekle kalmaz, bazen oradan bakmak gerektiğini de öğretir.
260 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Bir kitap okudu
168 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
“Anne, şu evin havuzu var da
Bizim evin neden yok.”
Beş yaşında en fazla. Zülüfleri bal içinde
Geçenlere el sallıyor balkondan.
O nazlı sesin zülüflerine tutunup
Üzgün, gülümser, hayran
Sen de tanrıya el sallıyorsun:
Sahi neden onların evinin havuzu yok?
Sayfa 31Kitabı okudu
Sınıfında bir kız
Her gün yanaklarını sıkıyormuş
Söylerken gülümsüyor
Üçüncü sınıfta
Neden yapıyorsun, demiş
İçimden öyle geliyor, demiş arkadaşı
İçimden öyle geliyor
Ben de gülümsedim
Biliyor musun, dedim
Büyükler bunu söylemek için
Bin tane kitap okuyor
Yine de söyleyemiyorlar
Sayfa 17Kitabı okudu
Bir kitabı okumaya başladı
Yaşlılar ve ergenler yalnızlık dediğimiz fenomeni adeta dibine kadar yaşarlar. Öğrenmen gereken ilk temel gerçek şu. Kaç yaşında olursan ol beynin yalnız kalmaktan nefret eder. Ara sıra odana çekilip kafanı dinlediğin o huzur dolu yalnızlığı kastetmiyorum. İyice kronikleşen ve kendini herkesten izole etmene neden olan o yapışkan yalnızlıktan bahsediyorum. Açıkçası beyin bu konuda çok ciddidir ve ne zaman böyle bir yalnızlığa düşsen, seni rahatsız edecek yolakları hemen devreye sokmaya başlar. O nedenle sürekli kötü hissedersin.
Beyninin yaratmış olduğu bu acı hissine ‘sosyal acı’ denir.
Ağaçlardan çevreye ‘fitonsit’ adlı antimikrobiyal bir madde yayılmakta. Bu madde ağaç ve bitkileri mikrop ve zararlı etkenlerden korumaktadır. İlginç bir şekilde fitonsit’lerin insanlar üzerinde de benzer bir etki gösterdiği ortaya konulmuş.
Ergenlik döneminde hem reseptörlerin fazla oluşu hem de ödül merkezinin aşırı duyarlı olması sayesinde, duyularımızı ve aldığımız hazzı en üst düzeyde hissederiz. İşte tüm yetişkinlerin özlemini duyduğu, bu müthiş hissiyattır. Bizler yaşlandıkça reseptör sayılarımız azalır ve algıladığımız hisler zayıflamaya başlar. Aslına bakarsan bunun en güzel örneği tat reseptörleridir. Eminim yakınlarında şöyle cümle kuran yaşlı bir yetişkine rastlamışsındır: ‘Ah nerede o eski domatesler. Mis gibi kokarlardı ve tatlarına doyum olmazdı. Şimdikilerin tadı çok yavan.’
Özlemini duyduğumuz şey kimi zaman bir domates olur kimi zaman ise lise aşkımız. Oysa gerçekte birçok yaşlı insanın özlemini duyduğu yegane şey geçmiş değil, kaybetmiş olduğu reseptörlerdir sadece.
Beynimizde prefrontal korteksin hemen arkasındaki anterior singulat korteks adlı bir bölge bulunmaktadır. Özellikle yaptığımız hatalardan ders çıkarmada bu alan önemli rol oynar. Beyin görüntüleme çalışmaları bil bakalım bize ne göstermiş? Yetişkin beyninde bu bölge herhangi bir hata sonrasında güçlü bir şekilde aktifleşirken, ergen beynindeki anterior singulat korteks hiç oralı bile olmamış. Yani aynı hataları sıklıkla tekrarlamanın nedeni, henüz olgunlaşmamış anterior singulat korteksinden kaynaklanır.
Sayfa 71Kitabı okudu
Bir kitabı okumayı düşünüyor
