Yaşanan her şey zamanla soluyordu. Öyle bir soluyordu ki belli belirsiz bir iz bırakıyordu arkasında. İnsan bu ize bakıyordu ama yaşadığından emin olamıyorum.
Durağanlığı seviyorum. Yavaşlığı. Hiçbir şeyin olmadığı zamanları. Göğün maviliğini. Temiz havayı içime çekmeyi. Trafik gürültüsü içindeki kuş şakımalarını. Yalnız ayak seslerini. İlkbaharda isyanla patlayan çiçekleri. Sessiz geçen zamanların ölü zamanlar olduğunu düşünürdüm. Şimdi capcanlı geliyorlar. Yere uzanıp dünyanın kalp atışlarını dinlemek gibi.
Korkmamalıyım. Korku katilidir aklın. Korku, mutlak yıkım getiren küçük ölümdür. Korkumla yüzleşeceğim. Onun etrafımdan ve içimden geçip gitmesine izin vereceğim. Ve geçip gittiğinde, onun izlediği yolu görmek için iç gözümü kullanacağım. Korkunun geçtiği yerde hiçbir şey olmayacak. Yalnızca ben kalacağım.
Sayfa 23 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kağıt üstünde daha da yakınlaşırız,
Daha yumuşak daha sıcak sesleniriz birbirimize.
Mutluymuş gibi yaşayan,
Önce teklifsizleşen, ardından gaddarlaşan, sonunda kayıtsız kalan bir sürü insandan daha mutlu oluruz.
Sayfa 22Kitabı okudu
Bu şu demek; aşk korkulacak ve uzakta tutulacak bir şey değil. Aşk yüreğini tamamlayacak kişiyi bulabilmektir. Aşk seni hayal bile edemeyeceğin kadar iyi bir insan haline getirebilecek kişiyi bulabilmektir. Aşk, eşinin gözlerinin içine bakıp şimdiye kadar tanıdığın en mükemmel kişinin o olduğunu iliklerine kadar hissetmektir.
Sayfa 409Kitabı okudu
Hepsi bu. Onlar için biz hedefiz, kimse onlara açıklamamış benim kızımın hedef olmadığını, onsuz yaşayamayacak olan bir annesi olduğunu, ona aşık olan bir çocuk olduğunu. Sevilen bir insan nasıl öldürülür?
Sayfa 391Kitabı okudu
Mutfaktan sokağa çıktık ve orada da bizde fikir mikir olmadığı anlaşıldı, tek yaptığımız bütün gün oturup konuşmakmış. Bir yerlerden tamamen bambaşka insanlar geldi. Ve de yeni oyun kuralları: "Paran varsa insansın, yoksa kimse değilsin. Hegel'in tamamını okumandan kime ne? "
Sayfa 23 - Kafka YayıneviKitabı okudu
Ve tarih boyunca bu süregelen kapışmalar sonucu bugün her zamankinden daha çok insan öldürülüyor, her zamankinden daha çok insan intihar ediyor, her zamankinden daha çok insan aç.
Tek becerebildiğimiz, yarattığımız cehennemde daha çok yaşasın diye insan ömrünü uzatabilmiş olmamız.
Tarih boyunca nerdeyse akla gelebilecek her konuda bölündük taraf olduk birbirimize karşı. Tanrı insanları ırk ırk yarattı masalıyla, ırklar kapıştı; insan Tanrıyı yarattı dinler kapıştı; daha iyi ok atabilmek için sağ memesini kesen Amazonlar erkeklerle, futbol maçı sonucundan dolayı Honduras Guatemala ile, Afyon satabilmek için ingilizler Çinlilerle ve sanki kimseye yetmiyormuş gibi dünyayı paylaşabilmek için neredeyse herkes birbiriyle kapıştı.
Sorun buydu. Suyu berraklaştırmaya çalışırken daha çok bulandırmak. Herkes arıyor, ama daha karışık, daha aykırı, daha bulanık şeyler buluyor, aradığından uzağa düşüyordu.
Bir şey olduğunda, sizin güç alanınız içindeki tek şey, ona karşı takındığınız tutumdur; onu ya kabul edersiniz ya da ona öfke duyarsınız.
Sayfa 11Kitabı okudu
Öğrenilecek en önemli şey şudur: Her şey geçer. Peki nasıl geçer? Kişi geçmesini bekler. Geçtiğine göre artık yaz gelecektir, kış gelecektir, bolluk gelecektir, kötülük gelecektir, erdem gelecektir. Ve başka bütün tezatlar bütünün ahengi için bir araya gelecektir.
Mutluluğa giden tek bir yol var o da hakkında hiçbir şey yapamayacağınız olaylar için endişelenmemek.
"Asıl açıklanması gereken, neden aç insanın çaldığı ya da sömürülen adamın grev yaptığı değil, neden aç insanların çoğunun çalmadığı ve sömürülenlerin çoğunun greve gitmediğidir. " Wilhelm Reich
Güzellik nerededir? Diğerleri gibi ölmeye mahkum büyük şeylerin içinde mi, yoksa hiçbir iddiada bulunmadan, anın içine bir sonsuzluk tomurcuğu yerleştirmeyi bilen küçük şeylerde mi?
