Günay Qasımzadə
@Gunay2002
Yaşamak acı çekmektir ve hayatta kalmak acıda bir anlam bulmak demektir. Yaşamın anlamı varsa, ıstırap ve ölümün de anlamı vardır ancak kimse bir diğerine bu amacın ne olduğunu söyleyemez. Herkes bu anlamı kendi bulmalıdır ve bu cevabın gerektirdiği sorumluluğu kabul etmelidir. Bunu başaran insan, tüm aşağılayıcı durumlara rağmen büyümeye devam edecektir. Frankl, Nietzsche'den şu alıntıyı severek kullanır: "Yaşamak için bir nedeni olan insan her türlü nasıla katlanabilir."
İnsanın Anlam Arayışı
Okur Takip Önerileri
Beni kendime ördüğüm kozanın dışına çıkarmaya çalışıyordun, farkındaydım. Senin çabanın işe yaradığı kuşkusuz da benimkinden o kadar emin değilim. Belki bazı kişilikler, kozadan çıkmak istemiyorlardır; o, ölüm kozası bile olsa. Kimin hakkı vardı kişiyi kozasından çıkartmaya?
Tomris Uyar
"İnsanlardan nefret etmiyorum, sadece onlar etrafımda olmadığında daha iyi hissediyorum."
Charles Bukowski
Toplumun dışındaydım ve bu benim hayata bakışıma ve şahsi zevklerime uygun düşüyordu.
Dünyada en iyi şeyler bile, gösterecek kimse bulunmazsa, bir şeye yaramaz.
KOLEKSİYONCU KADIN, 1967
-Geldiğimden beri hiç bir şey yapmadım. Gün geçtikçe tembelleşiyorum. Sıfır noktasına varmak istiyorum.
-Çok zor. Aşırı derecede gayret gerektirir.
-Bana doğal geliyor. Doğamda var.
-Fakat insanın doğasını takip etmesi ona karşı gelmesinden daha yorucudur. Hem sen kitap okuyorsun. Bu da bir eylemdir.
-Okumayınca düşünüyorum. Düşümek de en zor, en zahmetli iştir. Bence insanlar gereğinden fazla düşünüyor. Asıl iş dikkatini vermek. Kitaplar beni kendilerine göre düşünmeye zorluyor. Yapmak istemediğim şeyse kendi işlerimi düşünmek. Başka bir şey bana yol göstersin istiyorum. Mesela bir Arap Bir sokaktayken o sokağı hisseder, oysa biz gideceğimiz yeri düşünürüz. Bir Arap şöyle der; "1 sonsuz adet sayının ilk figürüdür."
-Fikir bir parlamadır. Ömrümüz boyunca üç dört adet orjinal fikir üretiriz. Sürekli düşünen insan var olamaz. Örneğin Dali'nin Belleğin Azmi eserine bakabilirsin.
...
-Hiçbir şey yapmamak gerçekten çok yorucu bir şey. Çalışmak daha iyi.
-Doğru yoldan gidiyorsun.
-Çalışmazsan miskinlik oluyor. Çalışmak bir kaçış şekli. Ucuza satın alınabilecek bir vicdan rahatlığı gibi... Çalışmamak cesaret ister."
VIVRE SA VIE – hayatını yaşamak
- Neden insanlar sürekli konuşmak zorunda? Belki de bu kadar çok konuşmamalı, hayatı sessizce yaşamalıyız. Ne kadar çok konuşursak, kelimeler de anlamlarını o kadar yitiriyor.
- Belki. Ama bu mümkün mü?
- Bilmiyorum.
-Bence konuşmadan yaşayamazdık.
- Ben konuşmadan yaşamak isterdim.
- Evet, güzel olurdu, değil mi? İnsanların birbirlerini daha çok sevmeleri gibi.
- Ama maalesef mümkün değil.
- Ama neden? Sözcükler sadece insanların düşüncelerini ifade etmeli. Bize ihanet etmemeli.
- Doğru ama biz de onlara ihanet ediyoruz. İnsan kendini ifade etmeliydi. Ve o bunu, yazarak yaptı. Düşün, Platon gibi biri hâlâ anlaşılıyor, anlaşılabiliyor.O, Eski Yunan’da yaşamıştı, 2500 yıl önce. Şu an kimse o dili bilmiyor, en azından tam olarak. Buna rağmen, hâlâ bizlere ulaşıyor. İşte bu yüzden kendimizi ifade ediyoruz. Ve etmek zorundayız.
-Neden? Birbirimizi anlamak için mi?
-Düşünmek zorundayız ve düşünmek için de sözcüklere ihtiyacımız var. Çünkü düşünmenin başka bir yolu yok. İletişim kurabilmek için konuşmalıyız; hayatın gereklerinden biri de bu.
Hayatını Yaşamak, 1962
Birdenbire söyleyeceklerimi unuttum; bu bana çok sık olur. Ne söylemek istediğimi bilirim. Neden söylemek istediğimi bilirim. Ama konuşma zamanı geldiğinde, konuşamam.
Bazen bir söz yoktur. O gün ne olduğunu özetleyecek zekice bir alıntı yoktur. Bazen gün, sadece başlar.
Tezer Özlü
....yazmak gerçekten de herkesin dediği gibi bir çeşit kıymetsizleştirmedir. Çünkü tamamen inandığımız şeyler onları dile getirdiğimiz an bizim için daha az anlam ifade ederler. Şimdi size bir örnek vereyim. Bir gün intihar üzerine yazdım. İntihar üzerine bir şeyler yazana kadar bu mesele aklımdan çıkmıyordu. Her vakit düşünüp duruyordum. Bu meseleyi yazdıktan sonra bunu daha az düşünmeye başladığımı fark ettim. Bu bakımdan yazmak kıymetsizleştirmektir, konuyu öldürürsünüz. Şifa verir insana…
Emil Cioran ile Christian Bussy’nin yaptığı röportaj
C.B.: O hâlde artık size şu soruyu sormak zorundayım. Niçin intihar etmediniz?
E.M.C.: Çünkü beni kurtaran şey, intihar fikri oldu. İntihar fikri olmasaydı kendimi çoktan öldürmüş olurdum. Yaşamaya devam etmemi sağlayan şey her zaman önümde böyle bir seçeneğin olduğunu bilmekti. Sahiden de bu düşünce olmasaydı bu hayata, bir yere veya bir şeye