Yavaş yavaş, sindirerek ve hatta bazı kısımları tekrar tekrar okudum, bitmesin istedim. Okurken tüm olaylar adeta gözlerimin önünden film şeridi gibi geçti. Atamızın değerli öğretilerini kalbimde sonsuza kadar taşıyacağım. Kitabı anlatmaya naçizane kelimelerim kifayetsiz kalır ama kalbimin en derin yerlerinden gelerek şunları söyleyebilirim; geleceğinden umutsuz musun? Nutuk'u oku. İstediklerini yapacak gücü kendinde bulamıyor musun? Nutuk'u oku. İmkânsız nasıl imkânlı hale gelir, öğrenmek istiyor musun? Nutuk'u oku. Çalışma, öğrenme şevkini mi kaybettin? Nutuk'u oku. İster yedi yaşında ol ister yetmiş, Nutuk'u oku. Bir gün olur öğrendiklerini unutursan yine oku. Hatta gelecekte benim yapacağım gibi, zaman zaman kitabı aç, hep oku.
