Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

dizi.film.kitap

Bir insana duyulan sevginin çaresizlikle kesiştiği anlar, hep aynı. Boşa konuşmak, aşkta da ölümde de, hepsi bir. Umut biter, sadece sözler kalır, kırık dökük, yaralı, tedirgin, gücenik. Hiç söylenmese de olacak, hiç söylenmese sonradan çekilen azapları da daha az olacak. Boşa söylenmiş sözlerin azabı, çoğu zaman, hiç söylenmemiş sözlerin azabından ağır.
Reklam
Ne dediği önemli değil ki! Beni üzen, benim düştüğüm, kendimi düşürdüğüm durum. Sözlerimin onu hiç etkilemediğini, hatta düpedüz sıktığını gördüğüm halde konuşmaya devam etmem. Ezilip büzülmem. Onu da aynı duyguya çekmeye çalışmam.
26 Ağustos Uykunuz kaçtı mı, kültürünüz artıyor. Ben de bu ara, Orta Avrupa yazınına sardırdım. Nedenini bilmiyorum, belki de taze bir soluk aradığım için.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ah o ‘fakat’ ve ‘ama’ların içine saklanan binde bir olasılıkların baştan çıkarıcı albenisi! Ah o aklımızı çelen küçük olasılıkların peşinde sürüklenirken esir olduğumuz duygu karmaşası! Ah bazen sonunda pişmanlıktan kıvranarak andığımız ‘ya öyleyse?’ yolculuklarımızın yüksek bedelleri!
Asıl üzüntü veren yaşlanmak değil, uslanmak. Bizlere hiç yakışmıyor üstelik.
Reklam
Bir yazar, işinin başına otururken, kalemi eline ilk alıyormuş gibi bir acemiliğe kapılmıyorsa neden yazmak istesin? Bir daha hiç yazamayacağı korkusunu her keresinde duymuyorsa, yazma coşkusunu hiç tatmamış demektir. Kendi adını basılı görmeyi, yaşadığının kanıtı sayıyordur yalnızca. Bu konuda sorulacak en önemli sorulardan biri şu galiba: “Bunu yazmam neyi değiştirdi?” Yani okur bunu okuduktan sonra bir kıpırtı duydu mu içinde, bir titreşim, bir serinlik, bir açılım?
Yalan söyleyemem, yeni bir yaşam olması durumunda düşüncelerimin hissizleşmesini, yok olmasını isterdim. Ancak o zaman rahat bir nefes alır ve yorgunluk hissi duymazdım. Lingam Tapınağının sütunlarının gölgesinde bir hayat yaşardım. Öyle hedefsizce yürürdüm ki güneş gözüme vurmaz ve insanların sözleri, yaşamın sesleri kulaklarımı tırmalamazdı.
Ömrüne hayati bir mana katacak hatıralardan mahrumsun. Kaderin resetlenmiş. Nedenini tümüyle unuttuğun bir ıstırabın tesiri altındasın. Mazideki sırların seni delirtmişti belki? Şimdi, sırlardan kurtulduğun halde, hala delisin?
Kitapların içinde betimlenen çeşitli duyguların neredeyse tümünü gerçekten yaşamış gibi hissediyor, hayal gücümü kullanarak zaman ve uzamda özgürce gidip gelerek değişik, tuhaf manzaralar görüyor, değişik sözcükleri kendi bedenimden geçiriyordum; bunun sonucunda da bakış açım kompleks bir hal almıştı. Diğer bir değişle dünyaya sadece olduğum noktadan bakmıyor, o noktadan biraz uzaklaşıp başka bir yerden dünyaya bakan kendime de nesnel olarak bakabiliyordum.
Sayfa 145Kitabı okudu