Yeryüzündeki hiçbir hata senin kadar yanlış değildi.
İnsan tek başına da kalsa, kalabalıklara karışsada hep yalnızdır. Birde kendisine küserse hayat nasıl yaşanır?
Sayfa 16 - YediverenKitabı okudu
"Eline ne oldu?"diye sordu.
"Kanadı" dedim.
"Bazı yaralar sardıkça kanar..." dedi.
Sayfa 10 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kötülük bizim içimizde; içimizse kurtulamıyor kendisinden.
Sayfa 44 - PanamaKitabı okudu
Madem zamansız bir ölüm,
Ruhumun yarısı olan seni aldı, götürdü.
Varlığımın diğer yarısından, en kutsal parçasından,
Ayrı olarak yaşamanın ne anlamı var?
O gün bende seninle öldüm.
(Horatius)
Sayfa 41 - PanamaKitabı okudu
Her şeyde onun diğer yarısı olmaya o kadar alışmıştım ki şu an kendimi yarım bir varlık gibi hissediyorum.
Sayfa 41 - PanamaKitabı okudu
Ruhum bir yerde durabilseydi, kendimi sınamakla kalmaz, bir karara varırdım: Ruhum, devamlı bir arayış içinde...
Sayfa 22 - PanamaKitabı okudu
Hayat denen bu uzun yolculukta yanıma aldığım en iyi nevale kitaplardır. Onsuz bir hayatı tercih edenlere acırım.
Sayfa 29 - PanamaKitabı okudu
Ama nasıl şükrediyorum Tanrı'ya, varımı yoğumu bana aracısız vermiş, beni yalnızca kendisine borçlu kılmış olduğu için! Nasıl yalvarıyorum ona gece gündüz beni hiçbir zaman, kimseye karşı ağır bir minnet altına sokmasın diye! Ne mutlu bir özgürlükle bunca zaman yaşadım. Onunla bitsin ömrüm! Tek istediğim kimseye muhtaç olmadan yaşamak...
Bütün umudum kendimde
(Terentius)
Sayfa 26 - PanamaKitabı okudu
Sevmek öldürmektir. Bunu çok söyledim ben. Böyledir. Hepimiz kaatiliz.
Sayfa 176Kitabı okudu
Ben esrarlıyım, ben karanlığım diye bar bar bağıran bir şeyin esrarı kalır mı?
Sayfa 135 - ÖtükenKitabı okudu
Işıkları çekilmiş, soluk bir dünya içinde yaşamak ne korkunç!
Sayfa 118 - ÖtükenKitabı okudu
İstikbale hükmetmeğe kalkmayalım. Yarın mademki doğmamıştır, yoktur. Hiç üzerinde bütün tahminlerimizin kıymeti de hiçtir.
Sayfa 117 - ÖtükenKitabı okudu
Kendimi bazen taşıyamayacak kadar manasız buluyorum.
Sayfa 117 - ÖtükenKitabı okudu
Bir insanı tamamıyla tanımak için bazen asırlar bile yetişmez; kâfi derecede tanımak için bazen bir an bile yetişir.
Sayfa 52 - ÖtükenKitabı okudu