Zira ben yanlış bir şey yapmamın bir başkasının suçu olduğu türden anlamsızlıklardan geri durmayı tercih ederim. Ama yine de, bunun suçlusu benim, demek istemem.
Lisan-ı dil , sanat, el becerileri vs., insan bunları bir başkasına öğretebilir ama insanın bir başkasına etik-dinsel anlamda esasen bir faydası dokunamaz.
Ben geçmişte kalanlara esef ederim, sil baştan yapmak isterim , ama bunu yapamam, hayır yapmak istesem de yapamam, gururumdan yapamam, yoksa yapmak isterim, yahut isterdim.
Yazarın biri, kim olduğunu hatırlamıyorum, en kısa yol dürüstlükten geçer, lakin kadınların gönlünü hoş etmenin dışında, demiştir. Doğrusu ben de hakikatin bir kadını mutlu etmeyeceğine inanırım.
Evet, sessizlik sonsuz bir hiçlik olunca ve tam da bu suretle mümkünlüğün sonsuz içerikli geniş şekli olunca, evet, o vakit ben onu daha çok severim, zira o vakit o tinsel unsurdur, ve hanedan değişiklikerinden ve dünya hadiselerinden daha feyizlidir.