Hazal Oruncak
@Hazal_Oruncak
Ana Dili Olmayan Dilin Öğretemeyeni
41 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Her şey acıya dönüşüyor, kaynağına dönüyor.
Sayfa 214Kitabı okudu
Çok daha gizemli şeyler arıyorum. Kitaplarda sözü edilen, yorgun prensin girişini bulamadığı şu kapalı yolu arıyorum. Sabahın en yitik saatinde, saatin çoktan on bir-on iki olduğunun unutulduğu anda ortaya çıkıverir... Ve birden, gür yaprakların arasında, görüşü kapatan dalları umutsuzca aralayinca, çıkış yeri küçücük, yuvarlak bir ışık olan, uzun, karanlık bir yol olarak karşıda beliriverir.
Sayfa 128Kitabı okudu
Sen okuyor, öğreniyorsun ama yüzün dertli ve keyifsiz, deyince, Gerşom'un gözlerinden seller gibi yaşlar boşandı:
-Bir yaprak (Talmud) okusam, gözlerimin nasıl ışıklandigini pekala biliyorum, daha ne olsun!
Sayfa 97Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yaradılış ona gülümsüyordu. Güneş bütün dünyayı süslüyor, ağaçlar ve çalılar bütün güzellikleriyle duruyor, tarlalardan sevimli kokular yükseliyordu. Ama bir kimsede inancın huzuru eksikse tabiatın bütün bu hediyelerinin ona ne yardımı ve yararı olur?
Sayfa 96Kitabı okudu
Bilim dünyanın icindeydi ve günlerini değersiz, boş şeylerle doldurmasına müsade edilemezdi.
Sayfa 96Kitabı okudu
Tanrının kurduğu düzeni kurcalamağa başlamış, kendisini niçin yaratmış olduğunu düşünmüştü. Ah Gersom, Tanrı ile aranın bozuk olduğunu gözlerinden kim anlayabilir?
Sayfa 59Kitabı okudu
Gecelerini gündüzleriyle birleştirdi, hiçbir gündelik konuşmaya katılmadı, uyuma saatlerinde uyumadı, oturdu ve çalıştı. Öğrenim, dünyaya ait bir şeydir, ona da şimdi öğrenmek düşüyordu
Sayfa 59Kitabı okudu
Yaşlılığın korkunç yanı, bütün bir ömrün toplamı olmasindadir, öyle bir toplam ki, tek sayısını değiştiremeyiz. Hınçtan ölen bu ihtiyarı meydana getirmek için tam altmış yıl uğraştım ben. Neysem oyum, başka birisi olmam gerek simdi. Ey Tanrım, ulu Tanrı... Ne olurdu sen var olsaydın!
Sayfa 152Kitabı okudu
İyilikle dolu bilinmez bir âlemi hem yanı başımda, elimin altında; hem de çok uzaklardaymis gibi hissediyordum. İza bana: "Sen her yerde kötülük görürsün yalnız..." derdi hep. Gerçekti bu, ama gerçek de değildi.
Sayfa 144Kitabı okudu
İşte bir insan, insanlar arasında bir insan, işte ben. Suratıma tukurseniz haklısınız ama yine de varım ben.
Sayfa 139Kitabı okudu
Ben senin sonsuz cehennem dediğin şeye inanmıyorum. Ama yeryüzünde yaşayan bir cehennemligin, lanetlenmiş bir kimsenin, ne yana giderse gitsin yanlış bir yol tutmuş bir kimsenin ne olduğunu biliyorum ben. Bir adam ki hep yanlış yol tutmuştur. Bir adam ki yaşamasını bilmemektedir. Yani yaşama bilgisinden habersiz bir kimsedir. Ben oyum işte.
Sayfa 98Kitabı okudu
Gençliğim uzun vadeli bir intihardan başka şey olmadı.
Sayfa 21Kitabı okudu
Ev harabeye döndükçe ben büyüdüm
Ölüm anasıdır biçimlerin
Kötülüğün kaynağı nerede acaba? Uzakta değil: Terbiyenin başladığı yerde!
Sayfa 165Kitabı okudu
