Nahif Okur
@Hebbece
Bir tek ülke istiyorum adı Dünya Bir tek ırk istiyorum adı İnsan Bir tek kaynak istiyorum adı Sevgi... Nazım Hikmet Ran
İnstagram : instagram.com/nahif.okur?utm_...
Memur
Lisans
Manisa
Manisa, 24 Kasım 1984
1269 okur puanı
Eylül 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Saygı ancak özgürlüğün temelleri üzerinde var olabilir. Şu eski Fransız şarkısının dediği gibi; “sevgi özgürlüğün çocuğudur”. O, asla zorbalığın çocuğu olamaz.
Sevgi, sevdiğimiz şeyin büyümesi ve yaşaması için gösterdiğimiz etken [aktif] ilgidir.
Eğer sevginiz sevgi doğurmuyorsa bu, sevginizin sevgi üretmediği anlamını taşır. Eğer seven kişi olarak yaşamınızı ortaya koyuyor ama sevilen bir kişi olamıyorsanız, sevginiz güçsüzdür.
Okur Takip Önerileri
Çok şeyi olan değil, çok veren zengindir. Bir şeyi yitirmekten korkan istifçi, ne kadar çok şeyi olursa olsun, ruhbilim dilinde yoksul ve yoksun bir kişidir. Ancak kendinden bir şeyler verebilen kişi zengindir.
Bu ilkenin geçerliliğini, onu birçok özgün olaya uygula yarak sınamak pek güç bir iş değildir. En basit örneği cinsel yaşamda görülebilir. Erkeğin cinsel işlevinin en ulaşılmaz anında verme edimi yatmaktadır. Erkek kendini, cinsel organını kadına vermektedir. Doyum anında kadına dölünü vermektedir. Eğer güçlüyse vermekten kendini alamaz. Veremiyorsa eğer güçsüz demektir. Kadın için de süreç pek farklı değildir. Hatta bir ölçüde daha da karmaşıktır. Kadın ayrıca kendisini de vermektedir, kadınlığın merkezine giden kapıları açmakta, alma edimi içinde vermektedir. Eğer bu verme edinimini başaramıyor, sadece alıyorsa, o zaman (soğuk bir kadın olduğu çıkar ortaya.
Sevmek bir eylemdir; edilgen bir duygu değil. Bir şeyin "içinde olmaktır", bir şeye "kapılmak" değil. En genel biçimiyle sevmenin etken yapısı, sevmenin almak değil öncelikle vermek olduğu biçiminde tanımlanabilir.
Eşitlik, hiç kimsenin bir başkasının amacına araç olmaması anlamını taşır. Bu, tüm insanların birbirleri için araç değil amaç, sadece amaç oldukları zaman herkesin eşit olacağı anlamına gelir.
Sevgiyle bütünleşmeden, insanın ayrılığını fark etmesi utancın kaynağıdır. Bu, aynı zamanda suçluluğun ve huzursuzluğun da kaynağıdır.
Âdem ile Havva öyküsünde anlatılır. Âdem ile Havva "...iyilik ve kötülük bilgisi ağacının meyvesini ye dikten, Tanrı'ya başkaldırdıktan (başkaldırma özgürlüğü var olana dek iyi ve kötü yoktu), doğadaki ilk hayvansal ahenkten kurtularak insanlaştıktan, bir başka deyişle insan olarak doğduktan sonra "çıplak olduklarını gördüler" ve utandılar. Bu kadar eski ve ilkel bir efsanenin, on doku zuncu yüzyılın aşırı bağnaz ahlakını görüntülediğini ve hikâyenin bize belirtmek istediği can alıcı noktanın, cinsel organlarının görünmesinden duyulan utanç olduğunu mu kabul edeceğiz? Bu biraz zor! Hikâyeyi böyle, Victoria devrinin kafasıyla yorumlarsak şu temel noktaları gözden ka çırırız: Kadın ve erkek kendilerinin ve birbirlerinin farkına vardıktan sonra, ayrı oluşlarını ve farklılıklarını göz önüne alarak farklı cinsiyetten olduklarının bilincine vardılar. Fakat birbirlerinden ayrı olduklarını anladıkları zaman he nüz birbirlerine yabancıydılar. Çünkü henüz birbirlerini sevmeyi öğrenmemişlerdi. (Âdem'in, Havva'yı savunaca ğı yerde, suçu ona atarak kendini savunması bunu açıkça göstermektedir.
Başarı, itibar, para, güç, hemen hemen tüm enerjimizi bunları nasıl elde edeceğimizi öğrenmeye harcarız. Sevmeyi öğrenmeye ise verecek hiçbir şeyimiz kalmaz.
Atılacak ilk adım sevginin de yaşamak gibi bir sanat olduğunun farkına varmaktır.
Sevgi konusunda öğrenilecek bir şeyin bulunmadığına ilişkin düşünceyi doğuran ikinci önyargının ardında yatan tavir, sevgi sorununun bir yetenek sorunu değil, bir nesne sorunu olduğunu sanmaktan kaynaklanır. İnsanlar sevmenin kolay olduğunu, fakat sevecek -ya da sevilecek, doğru nesneyi bulmanın güç olduğunu düşünür.
Fromm'a göre, kendi dar sınırlarının dışında kalan her şeyi hariç tutuyormuş gibi görünen erotik sevgide bile kişi, "öteki insanda tüm insanlığı, canlı olan her şeyi sevmektedir".
"Sevgi olmasaydı, insanlık bir gün bile var olamazdı."
"Sizinle yüzyüze gelmeyi göze alan açık bir hasım namuslu ve akıllı bir insandır, onunla anlaşabilir, barışabilir, uzlaşa bilirsiniz. Buna mukabil yüzünü saklayan gizli bir düşman alçak, korkak bir şerefsizdir,
