Hayatımın en mutlu ânıymış, bilmiyordum. Bilseydim, bu mutluluğu koruyabilir, her şey de bambaşka gelişebilir miydi? Evet, bunun hayatımın en mutlu ânı olduğunu anlayabilseydim, asla kaçırmazdım o mutluluğu.
O tatilden kalbin durmadan dönmenin bir yolunu bulabilirdin. Birlikte ve ayrı ayrı bulduğumuz o kadar yol vardı sonuçta. Hiçbiri mi kalbinin durmadığı bir yere çıkmadı?
Bazen bu şarkı beni çok hüzünlendiriyor. Neden bilmem, kendimi sık ağaçlı bir ormanın ortasında amaçsızca dolaşırken hayal ediyorum. Yalnızım, soğuk ve karanlık; kimse beni kurtarmaya gelmiyor.
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim de bir ruhum bulunduğunu öğrettin.