Unutamadığınız bir kitap cümlesi var mı?
Yıllar önce okumuştum Bin Muhteşem Güneş'i. Ama daha yıllar geçse hafızamdan silinmez şu cümle. Bana göre evrenseldir:
Pusulanın hep kuzeyi gösteren ibresi gibi, bir erkeğin suçlayan parmağı da daima, mutlaka bir kadını gösterir. Her zaman. Bunu hiç unutma Meryem.
‘Yüzler: İçinde biriktirdikleri dışarıya fısıldadıklarından fazla olan, çok konuşanların yanında cümlelerini hep kendi içlerinde tekrarlayan, gözleri birini bekler gibi hep hasretlikle bakan yüzler.’