Bu roman için ; ' daha çok , sessizce katlanılan bir acının ifadesidir, güzelliği, safiyeti aramak uğruna kendini yiyip bitiren sanatçının, o hiç eksilmeyen ebedi acısı dile getiriliyor . ' yazılmış kitabın sonunda. Bunun üstüne yazılacak başka bir şey yok.
Şimdiye kadar okuduğum en ilginç tarzı olan kitaplardan biriydi. Belki de başı. Bilemiyorum. Hala , yarattığı ruhaniyetin içerisindeyim.
