Derya Bağlıcak
@Kahveyebulanmiskitaplar
Odamda beni kitaplarım bekler. Bu yegâne tesellidir.️
Fizyoterapi
7 okur puanı
Aralık 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Hayatta hiçbir şey, uğrunda ölmek için istenmez. Her şey yaşamamız için olmalıdır. Hatta biraz ileri gideyim, kendi yaşamımız için.. Sen kafanın içindeki yokluğa o kadar saplanmışsın ki, derhal uğrunda can feda edecek bir şey arayarak İkinci bir yokluğa dalmak istiyorsun! Yaşamak, herkesten daha iyi, herkesten daha üstün yaşamak, insanlara hâkim olarak, kuvvetli, belki de biraz zalim olarak yaşamak...Dünyada bundan başka istenecek ne vardı? Hayatını bu gayeye vakfet, görürsün, nasıl birdenbire canlanacaksın!"
Sayfa 46 - CAN YAYINLARIKitabı yarım bıraktı
"Yarabbi..İnsan bu iç sıkıntısından kurtulacak bir şey yok mu ?
Sayfa 46 - CAN YAYINLARIKitabı yarım bıraktı
Okur Takip Önerileri
Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görünmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi. Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı?
Sayfa 41 - CAN YAYINLARIKitabı yarım bıraktı
"Hayatta fevkalade hiçbir hadise yoktur. Her şey birbirinin aynısıdır."
Sayfa 20 - CAN YAYINLARIKitabı yarım bıraktı
“Gevezeliği bırak. Şu anda ömrümün en ehemmiyetli dakikalarını yaşıyorum.
Hislerim beni şimdiye kadar asla aldatmamıştır. Müthiş bir şey oldu veya olacak. Şurada gördüğüm genç kız, bana, daha dünyaya gelmeden, daha dünyanın, daha kâinatın teşekkül ettiği sıralardan tanıdığım birisi gibi geldi. Sana nasıl anlatabilirim. ‘İlk görüşte deli gibi âşık oldum, yanıyorum, tutuşuyorum!’gibi laflar mı söyleyeyim? Fakat işin tuhaf yanı bunlardan başka da söyleyecek sözüm yok. Hatta burada seninle nasıl durup çene çaldığıma hayret ediyorum.
Bundan sonra ömrümün bir dakikasının bile ondan uzakta geçmesi benim için ölüm demektir. Demin pek göklere çıkardığım ölüme şimdi müthiş bir şey gibi bakmama da hayret etme, ne diye mi hayret etmeyeceksin? Ne bileyim ben?
Sana izahat verecek değilim ya... Ne lüzumu var! Yalnız ukalalık etmeden bana bir akıl öğret! Ne yapayım? Korkunç bir vaziyet karşısındayım. Onu bir kere gözden kaybedersem ölünceye kadar ömrüm yalnız aramakla geçer; ve herhalde bu müddet pek kısa olur. Of be! Saçmalıyorum. Fakat fevkalade doğru söylüyorum. Onu bir daha hiç görmemek ihtimali en feci ve maalesef en akla yakın olanı. Düşün ki şu anda çehresini hatırlayamıyorum bile, fakat hafızamdan daha derin bir yerde onun bir taşa hakkedilmişI kadar keskin bir tasvirinin, akılların almayacağı kadar eski zamanlardan beri mevcut olduğuna eminim. Şu kalabalığın içine gözlerim kapalı olarak karışsam bir kuvvet beni muhakkak hiç şaşırtmadan doğru ona götürecektir.”
Sayfa 15 - CAN YAYINLARIKitabı yarım bıraktı
"Hiçbir şey istemiyorum. Hiçbir şey bana cazip görünmüyor. Günden güne miskinleştiğimi hissediyorum ve bundan memnunum. Belki bir müddet sonra can sıkıntısı bile hissetmeyecek kadar büyük bir gevşekliğe düşeceğim. İnsan öyle bir şey yapmalı, öyle bir şey ki... Yoksa hiçbir şey yapmamalı. "
Sayfa 10 - CAN YAYINLARIKitabı yarım bıraktı
Zehra birkaç gün sonra Anadolu'daki mertebe döndü.
Genç muallimenin artık hiçbir eksiği kalmamıştı. Acımayı öğrenmişti.
Sayfa 158 - İNKILAP YAYINLARIKitabı okudu
Onların sevgisini de yüreğimden söküp atabilseydim...
Fakat galiba buna imkân olmayacak. Kalbim çarptığı müddetçe bu damar böyle durmadan sızlayıp duracak.
Sayfa 150 - İNKILAP YAYINLARIKitabı okudu
Kendi elimle kapadığım kapının arkasında yandım. Hem ne ümitsiz ve çaresiz bir yanış!
Sayfa 139 - İNKILAP YAYINLARIKitabı okudu
En emin olduğum bir köşeye, evime çekildim. Kapımı dünyaya kapadım.
Sayfa 138 - İNKILAP YAYINLARIKitabı okudu
Ben aşkı şiirlerde, romanlarda olduğu gibi bir parlak yaz gecesinin mehtabında başlayıp sabahında biten bir rüya addedenlerden değildim. Benim için sevmek bir başka insanın vücûdundan, ruhundan bir parça hükmüne girmek, onunla beraber gülüp ağlamak, ıstıraplarını paylaşmak demekti.
Sayfa 101 - İNKILAP YAYINLARIKitabı okudu
Acı onu insanlıktan çıkarmış,tuzağa düştüğü zaman korkusundan kendi kendisini paralayan bir canavar yavrusuna benzemişti. Fakat ben onu ilk defa masallarda olduğu gibi su başlarında, gül bahçelerinde olsaydı bilmem bu kadar sevecek miydim? İnsanlar hiçbir vakit ıstırap çektikleri zamandaki kadar güzel olmuyorlar.
Sayfa 100 - İNKILAP YAYINLARIKitabı okudu
"Memleketin ancak okuyup yazmakla kurtulacağına inananlardanım."
Sayfa 90 - İNKILAP YAYINLARIKitabı okudu
İlk zamanlarda çok sevdiğim yalnızlık, bana gittikçe ağır gelmeye başladı.
Sayfa 81 - İNKILAP YAYINLARIKitabı okudu