Wek serêvareke tarî û reş ê bextê mîn ka bişirîne ku, rûyê ronahîyê bibinîm.
Bir akşam üstü kadar karadır bahtım hadi bana gülümse ve gün yüzü göreyim.
Tü mîna hesreta welatî di devê derîyan li kêleka pacereyan da he'j te dikim bê destdayîn, bi fotografan...
(Memleket hasreti gibisin sevgilim kapı ağzında pencere kenarında seviyorum seni dokunmadan, fotoğraflarla...)