Gecenin bi vaktinde beni uykumdan eden gunduzleri gözümu uzaklara daldiran kirginliklarim var senden bana hatira olan . yorulmusluklarim ,birikmisliklerim ve doymisluklarim var senden bana hatıra kalan.
Bir daha hic birlesmiyecek gibi ufalandim . kim beni daha da toparlamaya calistiysa hepsi daha da parcaladi ve en sonunda un ufak oldum artik ne benim umudum kaldi ne de birinin benden
Beni baslarda cok sevdigini soyleyip aslinda hic sevmeyen birinden ogrenmistim nasil sevilmeyecegini bi insanin . bir insan bu denli kirilmamaliydi ama ben cok kirildim