Türkan Kılıç
@Kitaplarlaiyilesenkiz
Gençlik bir kitaptı, okuyoruz..
AÖF İlahiyat BAÜ - Sosyoloji
1123 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Benim ona olan güvensizliğime karşı bana gösterdiği güven, her ne kadar itiraf edemesem de küçük bir yanıma uysallığı bulaştırmıştı.
Sessizlik bir türlü sonu gelmeyen bir sökük gibi uzayıp durdu. Zihnimde çaktığı kıvılcım alev alev yanan düşüncelerimin tohumuydu, aklı başında tek bir fikir dahi kalmamıştı bu yangından.
Eğer kanın dökülüyorsa kimse sana elini uzatamaz, güçsüz olduğun için suçlanırsın.. Bu inanışın nasıl bir felakete gebe olduğunu düşünebiliyor musun ?
Okur Takip Önerileri
Zayıflığı yüzünden bir insanı suçlayabilecek hatta onu öldürebilecek bir ırk, bir başka ırkı barbarlıkla suçlayabiliyor ve bunu halkının aklına yerleştiriyor.
Ve ben ilk kez, bir yaratıcının varlığına muhtaç olduğumu hissettim o gece.. P çamurun içinde sürünürken. Sonra tüm gücümle bağırıp beni bu sefil durumdan kurtarmasını istedim.
Ona kanmamak, en az kanmak kadar zordu fakat bu adam bir yanıma çoktan tesir etmeye başlamıştı bile ve ben göz göre göre bu işgali durduramıyordum.
Bugünden sonra bir daha uyandığım günlere güvenim olur muydu emin olamıyordum. Artık gözlerimi açtığım sabahlarda her şeyin yerli yerinde olduğunu kontrol etme zorunluluğu hissedecektim belki. Önce çevremdeki insanların varlığından emin olmak isteyecek ve sonra rahat bir nefes alabilecektim. Çünkü sanki ben uyurken tüm yaşamımı alıp başka bir yere taşımışlardı. Kimsesiz kaldığım o sabahtan sonra yaşadığım her ana şüpheyle yaklaşacaktım.
Zaten yeterince çaresizdim, kendi yolumu çizemeyecek kadar belirsizliklere batmıştım. Bu adam başta bir düşman gibi belirmiş, şimdiyse bir müttefik gibi yaklaşmıştı bana ve benim ondan başka yolumda yönümde yoktu.
O evdeyken evde sessizlik olsa bile varlığı bu boşluk hissiyatını bastırmaya yetiyordu. O varken bağırsam karşılık bulurdu ama şimdi duyacağım tek şey sesimin yankısı olurdu.
Bana baktığı kısacık anlarda gözlerimi talan ediyordu, bende birini arıyordu yada belki görmek istiyordu. Ve ben, o bakışlara karşılık verme hatasına düştüğüm her seferinde yeni tanıdığım bu adamın boşluğunu göğsümün orta yerinde hissediyordum. Sanki uzun zamandır oradaydı ve ben şimdi onun içimdeki yokluğuyla hasret çekiyordum.
Sayfa 60Kitabı okuyor
Tek çare unutmakmış gibi.
Şu yeryüzünde yaşanmışın dönüp geriye bakması olmasa unutabilirim ben de. Keşke biraz daha az düşünebilsem. Ama ben en fazla dönüp geriye bakabiliyorum. Ve hep hatırlıyorum.
En fazla ilk karşılaşmamızı hatırlıyorum. Henüz hiçbir acıya bulanmamış o saf tanışma anını. Seni gördüm.
Beni görmüyordun o esnada. Sonra başını kaldırdın ve bana baktın. 🌿
Surette küçük bir Âdem olsan da hakikatte en büyük alem sensin.