Çocuklar iyi anneleri hak ediyor ve o, ben değilim...
.
.
Hiçbir çocuk; yanaşma, çocuk gelin, sürgün, tehcir artığı, çocuk işçi ya da "öteki" olmasın. SADECE ÇOCUK OLSUN.
İstiyorum, tam da şimdi istiyorum diye şımarıklık edip tepinsin, etrafındakiler de onu nazlasınlar. Çok mu? Evet, çok!
.
.
Merhabalar sevgili kitap dostlarım... Dicle ile tanıştırmak istiyorum bugün sizleri... O, annesi ile hiçbir zaman doğru bir ilişki kuramamış, anne sevgisinin eksikliği ile büyümüştü... Annesinin ölümü, hayatına büyük teyzesini sokana kadar da aile kavramı üzerine düşünmemişti... Telefonda duyduğu ses ile sarmalanan Dicle, büyük teyzesi Gülhan Hanımın yanına gitme kararı almıştı... Ya sonra... Hazırsanız başlıyoruz
.
.
Dicle, büyük teyzesinin yanına yaptığı yolculukta, aile geçmişine de yolculuk yapacaktı aslında... Tarihini, özellikle büyük anneannesi Nahide Hanımın göz yaşartan geçmişini öğrenirken, ilmek ilmek işleyecekti soy ağacını...
.
.
Büyük anneannesi Nahide Hanım ve kardeşi İkbal Hanım, henüz küçücük bir çocukken ,tehcir artığı olarak bırakılmış, kaderlerine terk edilmişlerdi... Büyüdüler, evlendiler ve Dicle'nin anneannesi Zöhre dünyaya geldi... Yıllar bu ailden çok şey götürürken, peşine düştüğü aile tarihinin sonunda Dicle'yi ne gibi sürprizler bekliyor dersiniz? Aradığımız cevaplar ve fazlası eserimizde der hepinize şimdiden keyifli okumalar dilerim. Kitapla Kalın
