Nazi Kampları... Tarifsiz acılar... Bireyi birey olmaktan çıkartmış, köleleştiren ve benliğini kaybettiren zulümler... İnsan gerçekten de bu kadar acıyla bir arada kalırsa hala anlam bulabilir mi? Bu kitap bize en ıstıraplı durumlarda bile bir anlam aramanın acısını bir nebze dindirebileceğini anlatan baş ucu kitabı. Hakikaten de hayatımızda yaşadığımız her acıdan bir şey öğrenmemiz gerektiğini anlatan bir kitap... "
" Yaşamak için bir nedeni olan insan her türlü nasıla katlanabilir. "
(Nietzsche)
" Güzel olan her şey nadir olduğu kadar da güçtür. "
(Spinoza)
MARTİN EDEN. Farkındalığını ve yolunu bulmaya çalışan bir çocuk. Hayatta iki şey onu tanımlıyordu: Ruth' a duyduğu büyük aşkı ve kitapları. O kendini anlamayı en çok kitaplardan buldu. Kitaplardan hayatı öğrendi, yolunu bulmayı öğrendi. Burjuva insanlarının nasıl boş ve hayatı bilmeyen kişiler olduğunu öğrendi. Kafaları bilgi dolu ancak hayatı bilmeyen insanları görünce onlardan daha üstün olduğunu anlamış ancak hayal kırıklığına uğramıştı. Öğrendikçe daha çok üzüldü. Onu hayata bağlayan en büyük umudu aşkı Ruth'da onu kalıba sokmaya çalışıyordu. Martin Edın bunu fark ettiğinde çok büyük hayal kırıklığına uğradı. Oysa insanlar onu olduğu gibi kabul etse olmaz mıydı? Hayatın anlamsızlığı bir kara bulut gibi çöktü üstüne ve hayatını sonlandırdı. Belki de yeniden başlattı. Oysa insan sadece anlaşılmak istiyordu... "
" Ölüm acı vermezdi. Hayattı, hayatın sancısıydı bu feci, bu insanı boğan his. Hayatın Martin' e vurduğu son darbeydi. "
Martin EdenJack London · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202391bin okunma
"Anladım galiba artık yol değilmiş önemli olan yolu geçirdiğin süreç.Hep daha iyisini bulacağın inancıyla devam etmek. Tam bitti derken insanlara sevgi ne umutlar aşılıyormuş. Bitmez dediğimiz yollar bitiyor, geçmez dediğimiz acılar bitiyormuş. Ben halini bırakırsak biz olabiliyormuşuz. Bir çocuğun anlam arayışı, hayal kırıklıkları...Ama en önemlisi her şeye inancı. Evet bir insanı sevmekle başlar her şey. Sanırım artık inanıyorum. Yaptığın şeyleri o kadar tutkuyla yap ki yolda geçirdiğin zamana değsin. Yaptığın şeylere öyle inan ki başkalarına da inanma gücü getir.
"Aramakla bulunmaz
Ancak arayanlar bulanlardır."⏳
Beyazid-i Bestami
"Nerede doğduğumuzu seçemeyiz ama nasıl yaşayacağımıza ve öleceğimize karar verebiliriz."
"ROMEO ve JULIET... Sonunda kavuşmak olmasa da hep sevmişler, vefa göstermişler. Sonunu düşünmemişlerki... Sevmek, sırf o mutlu olsun diye uzaktan sevmekmiş. Sevmek, sonunda kavuşmak olmasa da beklemekmiş. Sevmek, içimize akıttığımız gözyaşlarımızmış. Ve bazen sevmek, ölümü göze alıp karanlıklardan geçmekmiş..."
"Neden böyle güzelsin hala? Yoksa
Ele avuca sığmayan ölüm mü aşık oldu sana?"
"Bir zamanlar hayat veren dudakların
Bu kez son versin hayatıma..."
Romeo ve JulietWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202260,4bin okunma
"İnsan neyle yaşar? İnsan sevgi olmadan saygı olmadan yaşayamaz. Biz insanlar neden her şeyi kaybettikten sonra anlarız. Neden her şey iyiyken etrafımızı kırıp döküp yaşamaya alışmışız. Biz nasıl yaşarsak daha mutlu oluruz? Neden bu tatminsizlik? Sanırım biz kendimizi düşündüğümüz için artık diğer insanların ne yaşadığını önemsemeyi unutmuşuz. Oysa ruhun huzur bulması için sevgi gerekmiş. Samimiyet gerekmiş. En önemlisi empati gerekmiş....Sevgi,saygı ve empatimiz hiç bitmesin...
İnsan Neyle Yaşar?Lev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2019191,6bin okunma
"Bütün iyi kitapların sonunda
Bütün gündüzlerin, gecelerin sonunda
Meltemi senden esen
Soluğu sende olan
Yeni bir başlangıç vardır
Parmağını süren elmaya, rengini anlarsın
Gözünle görsen elmayı, sesini duyarsın
Onu işitsen, yuvarlağı sende kalır
Her başlangıçta yeni bir anlam vardır.
Nedensiz bir çocuk ağlaması bile
Çok sonraki gülüşün başlangıcıdır...
"Beklenti, aşk, fedakarlık, acı, keder, ve bekleyiş..."
Birini o seni sevmesede sevebileceğine dair inancı içime katan bir kitap oldu. Meğerse aşk, o seni sevmesede o mutlu olsun diye fedakarlık yapmakmış. Meğerse aşk, o sırf gülsün diye yaranı, kederini içine gömmekmiş. Meğerse aşk sonunda kavuşmak olmasa da aşkmış. Sonunda acılı bir yürek ortada kalsa bile... "
Beyaz GecelerFyodor Dostoyevski · Dokuz Yayınları · 201974,3bin okunma
"Güneş her gün umut etmek için yeniden doğuyor. Biz normal sanıyoruz. Öyle olması gerekirmiş gibi. En büyük acı bizim sanıyoruz belki. Bizse bilmeden sanki normal bir şeymiş gibi yaşamaya devam ediyoruz. Her gün şikayet ederek zaman geçmiyor. Belki senin bugün son günün. Kalbinin sesini dinle. Kalbinden ne geçiyorsa onu yap. Ama umut olmayı unutma. Sev... Bir çocuğu, bir kitabı, bir ağacı... Sonra da kendini ve umutlarını hep sev..."Başkalarına yara olma umut ol..."
"Hayat bencillik yapmayacak kadar kısa..."
"Ben değil de biz dediğimiz zaman güçleneceğiz.Hayat o kadar hızlı ki kimse birbirine bakamıyor.Belki de bakmamız gereken yer o bakamadıklarımızda saklı.Umarım bir an önce kendimize gelip bizden olmayanada güzel bakmayı öğrenebiliriz.Çünkü hayat o zaman daha anlamlı ve güzel..."
"Oysa güzelliği, iyiliği ve hakikati aramayan bir ömür, sonunda insana beyhude bir debelenme hissinden başka ne verebilir?"
"Ben şimdi kaçamıyorum İnci.
Ama büyüyünce kaçarım belki.
Hani o mavi uçurtma gibi..."
"O uçurtmaları vurmasınlar İnci..."
"Vurmayın uçurtmayı, ne olur vurmayın!"
"Ah sevgili Zeze çoçuk kalmayı senden öğrenmek gerek..."
"...İyi ya, Adam. Büyükler güneşi uyandırmayı bilmezler. Öyleyse Tanrı'nın iyiliği, yarın, olur da, güneşi uyandırıverir. Tüm dingin sonsuzluk için yaptığı gibi..."
Güneşi UyandıralımJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 202134,9bin okunma
Bu hikayenin kazananı ya da kaybedeni var mı bilmiyorum... Sanırım içimizdeki iradesizlik, bilgisizlik bizi etkiliyor... Her şey daha farklı olabilir miydi? sorusu aklınıza gelebilir. Belkide hayata biraz daha farklı adımlar atabilirsek yani daha sağlam bu hikayenin sonunu değiştirebiliriz:-)
İçimizdeki ŞeytanSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 2019171,7bin okunma
