Zeynep
@Kitrane
Dost edindim en yaramaz kargaları ve inanır mıydın? Çöplüğe götürmediler hiç.
Sakarya
Sakarya, 1997
39 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Zarif ve güzel bir kadın aslında bir sanat eseridir.
Şaşıran adam ona kitap okumayı bilmemesiyle gurur duyan kız çocuğuna bakan bir babanın bakacağı şekilde bakıyordu.
Git de kayan yıldızları yakala,
Adamotunun köklerini besle,
Geçen yılların nereye gittiğini bana söyle,
Ya da şeytanın ayağını kimin yardığını...
Denizkızlarının şarkısını duymayı öğret bana,
Ya da kıskançlığın pençesinden uzak durmayı,
Ve bilmek istiyorum, Nereden eser,
Dürüst insanın akıl rüzgârları.
Okur Takip Önerileri
Zeynep tekrar paylaştı.
“Ben birisinden çok fazla hoşlandım mı onun adını kimseye söylemem. Onun kimliğinden bir parçayı başkasına teslim etmek gibi gelir bu bana.”
Sayfa 14
Zeynep tekrar paylaştı.
Evet Dorian, beni her zaman seveceksin. Ben senin için, hiçbir zaman işlemeyi göze alamadığın günahları temsil ediyorum.
" Erkekler kadınlara âşık olduklarında, sonra hatırlayabilmek için onların yüzlerini ezberlerlermiş; gözlerinin, saçlarının renklerini, müzik sevip sevmediklerini, çikolata mı yoksa bisküvi mi sevdiklerini, kardeşlerinin isimlerini, günlük tutup tutmadıklarını, kedileri olup olmadığını..."
"Ne iş yapıyor?" diye sordu kadehini bir kez daha dudaklarına götürmeden önce.
"Kitap okuyor."
"Kimse kitap okuyarak geçinemez."
On binlerce kadın bir gün Londra sokaklarında, "Kimse bize ne yapacağımızı söyleyemez!" diye bağırdılar ve sonra da gidip sekreterlik işi buldular.
" Dünyada Bay Darcy gibi biri yoktur. "
"Bayan Prim'in kucağında gelincikler... Bir tablo ismi gibi geliyor kulağa."
Doğaya gelince de dünyanın en büyük okul olduğunu öğretiyor ona. İçindeki balıkları bilmediği tek bir deniz, nehir veya göl kalmasın istiyor; gökyüzündeki tüm kuşları, bütün ağaçları, çalıları, meyve ağaçlarını, topraktan yetişen tüm bitkileri, derinlere gömülmüş tüm madenleri, Doğu ve Ortadoğu'nun tüm değerli taşlarını öğrensin istiyor.
Aynı anda hem dünyanın en hoş hem de en sert adamı olabiliyordu.
Mantıklı, hassas ve dengeli bir adam, istediği her konuda konuşabileceği biriydi. "Bu bir şövalye," diye düşündü neşeyle ılık sabah güneşinin altında birlikte yürürken. Ve kim bir şövalyenin kendisine eşlik etmesini istemezdi ki?
" Oysa sen Halka Yol Gösteren Özgürlük tablosunun canlı hâli gibisin."
Adamın yüz ifadesinde huzursuz edici bir şeyler vardı; antik savaşları, zaferleri veya av ödüllerini hatırlatan bir şey.