Kör Kayıkçı
@KorKayikci
Çok cinayet gördüm... birbirimizi öldürüyoruz...
(Okuduğum kitapları kayda alıyorum)
2 Şubat
149 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Kuzey Amerika’daki bazı vahşi kabilelerde, öldürülen ve kafa derisi yüzülen düşmanlar için tutulan yas gözlemcileri şaşırtmıştır. Bir Choctaw bir düşmanını öldürdükten sonra ağır kısıtlamalara tabi olduğu bir ay süreyle yas tutar; Dacotalarda da benzer uygulamalar vardır. Bir tanığın anlattığına göre, Osageler kendi ölüleri için yas tutarken, “tıpkı bir dostlarıymış gibi düşman için de yas tutacaklardır.”
Öteki YayıneviKitabı okudu
Düşmanlara Karşı Davranışlar
[Doğu Afrikalı] kendi evlerine girmeden önce öldürülen düşmanlarının cin veya koruyucu ruhlarına kurban verirler.”
Öteki YayıneviKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Düşmanlara Karşı Davranışlar
İlkel ve yarı ilkel ırkların, düşmanlarına karşı ketlemesiz bir acımasızlık sergilediklerini düşünmeye eğilimli olabiliriz. Dolayısıyla onlarda bile bir insanın öldürülmesinin, tabu kapsamına giren bir dizi kurala bağlı olduğunu öğrenmek ilgimizi epeyce çekecektir. Bu kurallar kolayca dört grupta toplanabilir. Bu kurallar (1) öldürülen düşmanın yatıştırılmasını, (2) öldürenin tabi olduğu kısıtlamaları, (3) kefaret ve aklanma eylemleri yapmasını ve (4) bizi törensel formaliteleri gerektirir. Konuya ilişkin eksik bilgilerimiz, bu uygulamanın söz konusu insanlarda ne kadar genel olduğunu kesin olarak belirlememize elvermiyor; ama bu, amacımız açısından konuyla ilgisiz bir noktadır. Şöyle veya böyle, yalıtılmış özgünlüklerle değil, yaygın uygulamalarla karşı karşıya olduğumuzu rahatlıkla varsayabiliriz.
Öteki YayıneviKitabı okudu
Şimdi bulmak istediğimiz şey, tabu ile saplantı nevrozu arasında çizdiğimiz paralelliğe ve buna dayandırdığımız tabu görüşüne ne gibi bir değer biçeceğimizdir. Bu değerin, ortaya koyduğumuz görüşün diğerleri karşısında daha avantajlı olup olmadığına ve tabu konusunda başka türlü ulaşabileceğimizden daha net bir kavrayış sağlayıp sağlamadığına bağlı olacağı açıktır. Söylenenlerden, görüşümüzün geçerliliği konusunda yeterli kanıt gösterdiğimize inanma eğilimi duyabiliriz; yine de tabu yasaklarına ve uygulamalarına ilişkin açıklamamızı daha ayrıntılı ortaya koyarak kanıtları güçlendirmeye çalışmamız gerekiyor.
Öteki YayıneviKitabı okudu
Saplantılı Eylemler ve Dini Uygulamalar
Nevrotik duygulardan şikayetçi insanlardaki saplantılı eylemlerle dindar insanların inançlarını dile getirme konusunda uydukları kurarlar arasındaki benzerliği gören ilk kişi elbette ben değilim. Bu saplantılı eylemlerden bazıları için kullanılan “tören” terimi bunun kanıtıdır. Ama aradaki benzerlik, bu yüzeysel benzerlikten çok daha derin gibi gözüküyor; bu nedenle nevrotik törenin kökeni konusundaki bir iç gözlem, dini yaşamdaki ruhsal süreçler konusunda benzetme yoluyla bazı çıkarsamalar yapmamızı mümkün kılabilir.
Öteki YayıneviKitabı okudu
2. TEMEL NEOLİTİK: İÖ y. 5500-4500
Çanakçılık ve dokumacılıkla birlikte marangozluk ve ev yapımı da sanatlar arasına eklenmiştir. Ve herhalde kadının rolü, toplumsal ve simgesel olarak, çoktan önem kazanmış olmalıdır çünkü avcılık döneminde kabilelerin beslenmesinde temel katkı erkeklerden geliyordu ve kadınların rolü köle gibi çalışmak olmalıydı. Şimdi kadının ekonomik katkısı ilk plandaydı. Ekim ve biçim işine katılıyor, belki belirleyici rol oynuyor ve yaşamın annesi ve besleyicisi olarak dünyanın verimliliğine simgesel biçimde yardımcı olduğu düşünülüyordu.
İmge YayıneviKitabı okudu
2. TEMEL NEOLİTİK: İÖ y. 5500-4500
Çok önemli olan Yakındoğu gelişiminin ikinci aşaması şematik olarak İÖ 5500-4500 yılları arasına yerleştirilebilir ve bu döneme temel neolitik diyebiliriz. Etkin ağıl ekonomisi temelinde yükselen köy yaşamı artık çekirdek bölgede iyice kurumlaşmış, biçim kazanmıştır. Temel tahıllar buğday ve arpa, hayvanlar domuz, keçi, koyun ve inektir (köpek sürüye çok daha önce, son paleolitik dönemde, herhalde İÖ y. 15.000’de, avcının yardımcısı olarak katılmıştır).
İmge YayıneviKitabı okudu
Fakat Yakındoğu’yu aşama aşama kazan arkeologlar burada neolitik köyün kökeni sorununa, en azından Afrika- Asya yarıküresi için, son çözümü bulmaya yaklaştıklarına inanma eğilimi içindedirler. Onlara göre, Güneydoğu Asya alanı, sistemin oraya yayılma yoluyla ulaşmasıyla benimsenip uyarlandığını yansıtmaktadır. Aynı biçimde, Peru ve Orta Amerika’nın gelişmiş uygarlıklarını araştıranların çoğu bu iki uygarlığın Madagaskar-Paskalya Adası ekseninin ilkel bahçeciliğinden bağımsız olarak geliştiğine inanmaktadırlar. Sorun çok karmaşıktır; çünkü, bilim adamlarının duygusal yaklaşımlarını da yansıtma eğilimindedir. İlerideki bölümlerde bu soruna tekrar döneceğim. Şimdi bu karmaşık öykünün Yakındoğu bölümünü kısaca oluşturarak dikkatimizi burada yoğunlaştıralım.
İmge YayıneviKitabı okudu
Tarımcıların temel sanatlarının kökeniyle ilgili arkeolojik sorunun özü gene de yanıtlanmadan duruyor. Yakındoğu gerçekten tarımcılık ve hayvancılığa doğru ilk adımın atıldığı yer mi yoksa yalnızca başka bir yerde geliştirilen fikir ve öğeleri benimseyen göçebe avcıların oluşturduğu çevre kültürünü yansıtıyor?
Son yıllarda güç kazanan bir görüşe göre son olasılık daha kuvvetli. Bu varsayıma göre ilk tarımsal üretim, sebze dünyasının yalnız yiyecek değil giyecek ve barınak da sağladığı ekvatoral bölgede olmalı. Aynı biçimde insanın zihninde yaşam mucizesine modellik eden büyüme ve çürüme, çiçeklerime ve tohum, ölüm ve yaşamın tek, yüce biçimde devamlılık taşıdığı, bozulmaz bir dönüşüm olarak benimsendiği bölge de burasıdır.
İmge YayıneviKitabı okudu
1. PROTO-NEOLİTİK: İÖ y. 7500-5500
Belirsiz biçimde tanımlanan bu döneme proto-neolitik diyebiliriz, gelişim aşaması da ‘geçici toplayıcılık’. Bulunan malzemeden son dönem paleo-mikrolitik türde zengin çakmak taşı ve kemik kırıntılarıyla, henüz köyler kurmamış, ama yine de bazı tahıl türleri tüketen avcı kabileler grubuyla karşı karşıya olduğumuz anlaşılmaktadır. Buluntular arasında çok fazla sayıda taştan yapılma orak ağızları vardır ve bunlarla hasat yapıldığı görülmektedir. Sayısız domuz, keçi, koyun, öküz ve benzerleri kemikler bize Natufianlıların hayvanları evcilleştirmemiş bile olsalar sonradan bütün gelişmiş kültürlerin önde gelen evcil hayvanlarını oluşturacak olan türleri tükettiklerini göstermektedir. Yaşam biçimleri, toplayıcılıkla tarımcılık arasındaki geçiş dönemindedir.
İmge YayıneviKitabı okudu
1. PROTO-NEOLİTİK: İÖ y. 7500-5500
Toplumda yaşanan kökten dönüşümün ilk aşaması, Dorothy Garrod’un Filistin’de Karmel Dağı denilen yerdeki mağaralarda 1920’lerin ortalarında yaptığı bir dizi keşifle
ortaya çıkarıldı. Onun bulduğu eserlere benzer eserler o zamandan beri Mısır’da Helvan kadar güneyde ve Beyrut, Yabrud kadar kuzeyde, Irak Kürt dağlarına kadar doğuda da keşfedildi. Bu sanayi şimdi arkeologlarca Natufian diye adlandırılıyor ve İÖ 8000-5000 yılları arasında bu bölgelerde ortaya çıkmış olmalı. Tarihleme halen kesin değil.
İmge YayıneviKitabı okudu