Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Neşe Nur İba

Neşe Nur İba
@Krizantem11
"Ama hep böyledir işte yaşam boyu tanıştığımız insanlar değil, geride bıraktığımız insanlardır bizi biz yapan!"
Reklam
"Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin!"
- Burada kaç kitap var? - Doğrusunu söylemek gerekirse artık saymıyorum ama herhalde on sekiz bin civarı. Kendimi bildim bileli birbiri ardına kitap satın alıp duruyorum. İnşa edilen bir kütüphane, yaratılan bir hayat demektir; yığılmış kitaplar toplamı değildir asla.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Vakit varken tomurcukları topla, zaman hâlâ uçup gidiyor ve bugün gülümseyen bu çiçek, yarın ölüyor olabilir..."
Reklam
Bir insanın hayatında yapabileceği en kötü şey, pişman olacak kadar kötü kararlar vermesidir!
-Bazen çekip gitmeyi düşünüyorum. -Nereye? -Unutmanın daha kolay olacağı bir yere...
Ama başkalarının yüzüne bakabilmek için önce kendi yüzüme bakabilmem gerek çoğunluğun düşüncesine riayet etmeyen tek şey bir insanın vicdanıdır.
" Aşk sevdiğine bakar, gerisini görmez... "
Sayfa 26
" Gerçek korkak mutluluktan bile korkar. Pamuk yün bile yaralar onu. Neşeden bile incinir. "
Reklam
" Zaman ileriye doğru akıp gittiği sürece, büyülendiğimiz -gelecek- el değmemiş -geçmişten- başka bir şey değildir! "
...Doğru. Descartes gibi insanlar, giydikleri kumaş parçalarına değer kazandırıyorlar. Bir de tam tersini düşünsene. Ne gibi? Kumaş parçalarının insanlara değer kazandırdığını?
...Üzgünüm dostum ama sana tutkuyla bağlananlar bir gün seni terk edecek. Çünkü onlar sana değil, kendi tutkularına tapıyor yalnızca.
Dünyayı küçük gördüğü için kendini büyük sanıyordu. Tabii büyük bir göz yanılması söz konusuydu. Eğer dünya sandığı kadar küçük olsaydı, kaybolmamak için bu kadar uğraşır mıydı sokaklarında?
" Biliyor musun, her şeyden haberim var ama bazı şeyleri bilmek istemiyorum. "
" Belki bir gün, bende anlayabilirim suyu, ateşi, toprağı, havayı... Yanlış anlaşılmasın! Ders almak değildir anlamak. Tecrübe asla! Kıyasla da varılmaz bu noktaya. Sadece anladığının farkında olmaktır gereken. ... ölümlü olduğunu unutamadıktan sonra ne gereği var anlamanın? Tutunsan da âsiklarına, zincirlesen de kendini dostlarına yine de gömülürsün toprağa. "
Reklam
" Bütün Ortadoğu'nun adeti budur oğlum, tarih boyunca birbirini öldürür ama aslında kendini öldürdüğünü anlamaz. Kendi kanının tadından sarhoş olur. "
Dünya yuvarlak. Hayat da öyle. En derini aynı zamanda da en yükseğidir hayatın. Nereden baktığına bağlı. Nerede doğduğuna. Doğduğun yerden ne kadar uzaklaştığına bağlı. Elindeki şişede ne kadar hayat kaldığına bağlı...
... Hiçbir şeye yetişememiştim. Hiç kimseyi yakalayamamıştım. Hayat yine kayıp gitmişti...
Bir kitap. Sadece yazı, cümleler ve noktalama işaretlerinden oluşan kağıtlar bütünü. Matbaadaki makine yağlarının hâlâ sayfalarında koktuğu bir kitap! Nasıl bir insanı bu kadar etkileyebilir? Gülüyordum içimden. Alay ediyordum her zamanki gibi kendisine bir baş ucu kitabı yaratmış bu adamla... ... " Benim " dedim içimden. " Benim gece. Benim son. Benim yolculuk " içinde doğmuşum gecenin içinde doğmuşum sonun yolculuk yaparak varmaya gerek yok. Ben hep oradaydım. Geceyi ben bitirdim. Benim krallığım orası. Gecenin başlangıcını bilmem ama sonu bana ait!...
Belki de tek sorun şuydu: biz ne istediğimizi bilememiştik hiçbir zaman. Ve dolayısıyla her şeyi deniyorduk.
Hiçbir yere ait olmayanları iyi tanırım. Her yere aitmiş gibi davranırlar.
Reklam
Hayat kötü hatıraları uzatmakla değil, aksine bitirmekle anlam kazanır.
Sayfa 214Kitabı okudu