Gelecek zaman hiç yokmuşçasına içine gömüldüğümüz şimdiki zaman kâbusundan bir an için sıyrılıpta ileriye doğru baksak,kurtarıcı sistemi sezmenin ilk basamağına adım atmış olacağız.
Sır kelimelerde değil kalpte. Ne duymak istiyorsa, onu işitiyor insan...
...Sözleri anlamamış ne gam! Bu hal “dinleyeni” “ dinlenen” kadar önemli kılıyor. Hazırlıklı bir kalbi ayırıyor hazırlıksız kalpten. Her kelime her dinleyene yeniden yazılıyor.
Her şey vardı ve hiçbir şeyin adı yoktu. Kelimelerini arıyordu kainat;sesini. Her şeyin adı var şimdi fakat hiçbir şey yok ortada. Olmadığımız kişi olduğumuzu söylüyor herkes. Biz o kelimeler miyiz?