Sabitlenmiş gönderi
"Zordur kadın olmak. Her an kırılıverecekmiş gibi yaşamak!.. Herkesin yerine her şeyi düşünüyor olmak ama herkesçe çok da umursanmamak...
Bir türlü alışılamamak, hep bir şeyler istemekle suçlanmak!
onca kalabalığa rağmen yalnız olmak ve sadece içindeki çocuk tarafından sarılmak.
Anne olmak, eş olmak, her şey olmak, bir varlığıyla bin parçaya ayrılmak...
Bütün bunların yanında içindeki çocuğun elinden tutup “onu” da yaşatmak...
Zordur kadın olmak. Hep bir şeyleri, birilerini toplamak zorunda kalmak...
Güçsüzlükle suçlanmak ama her zorlukta sığınılan liman olarak var olmak...
... ve bu tezat duygular arasında yinede ayakta kalarak yaşamak! Zordur kadın olmak.
Her gün bir şekilde kırılmak buna rağmen tüm parçalarını bir arada tutmak.. Kalbi kırılır, umudu kırılır... Hayat yada biri kırmazsa tırnağı kırılır, saçı kırılır ama kırılır!..
Allah vergisi bir yetenek olmalı çünkü bu kadar çok kırılırken hep ayakta hep tek parçadır!
Çok şeyler saklar içinde ve bilir, belki de anlatamayacaktır kimselere.
Onca kalabalığa rağmen bu yüzden yalnızdır, bütün kadınlar belki de!"
Bir geminin mutfağında ölmeyi bekleyen ıstakozlar için de Titaniğin batması mucizeydi mesela ama battı.. Birinin felaketi öbürünün mucizesi olabilir, anlayamazsın..
Bir kitap okudu
336 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Boğulmak üzereyseniz, her şeye tutunursunuz.
Bütün kararlarını başka insanların vermesine, yapacak seçiminin olmamasına alışıksan, özgürlük ürkütücü bir şey olabilir.
Hakarete hakaretle cevap vermek her kişinin kârı; kötülüğe iyilikle cevap vermek, er kişinin kârıdır!
Başımı babamın göğsüne yasladığımda, başım sanki taçla süslenmiş gibi gelirdi bana. Üzerime bir sinek konsa, bütün ailem endişeyle yanıma koşardı. Bugün, bir grup düşman beni esir alsa, kimse imdadıma koşmaz. Babamı ben de çocuk yaşta kaybettiğim için zavallı, terk edilmiş çocukların acılarını çok iyi bilirim.
Halkı açlıktan kıvrım kıvrım kıvranırken bir yöneticinin lüks içinde yaşaması ne kadar iğrençtir!
Sayfa 39
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitabı yarım bıraktı
Aslında aşktır en çetin meydan muharebesi.
"Hakikati arayanlar," diye mırıldandı "onun dehlizlerinde kaybolmayı göze almalıdırlar."
Kitle ruhu bireysel sorumluluğun yükünü hafifletir
Uçsuz bucaksız şu yeryüzünde İnsanlar neden tek kalmaktan korkar ve sığır sürüleri gibi emniyeti birbirlerine sokulmakta bulurlardı...
Ve mazi, çıplak ayakla istikbale yürürken derinizi dağlayan ısırgan otlarını andırıyor...
Sıradan insanların saadetine muhtacız!