Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Lavinia

Bir evde aile hayatı, bu ev kadar bozuk ve düzensiz olursa o hayat içinde büyüyen çocuklar nasıl bir ter- biye kazanabilirler? Mesela: "Ananıza hürmet ediniz, asi evlatlar..." diyor da sonra o anayı en küçük bir öfkesine mağlup olarak yalnız çocukların yanında değil, hizmetçilerin yanında bile en adi, en pis sözlerle rezil etmekten çekinmiyor...
Reklam
Düşünmediler ki bu memlekette ne kadar yegâne, ne kadar seçkin olursak, o kadar kötü talihli olacağız. Düşünmediler ki, bizi yaşayacağımız hayata, beraber ömür geçireceğimiz kocalarımıza göre terbiye etmek ve büyütmek gereklidir. Yoksa böyle âdetlere esir olacak kadar aciz ve zayıf kaldıkça, bu çevre içinde bizi talihsiz ve gözyaşı dökmekten başka bir şey yapmak kendileri için mümkün olmayacaktır.
Ah, niçin ben böyleyim? Ne olurdu, ben de onlar ve herkes gibi bu hayattan zevk alacak duyguda ve yetenekte olsaydım da, onlar gibi bu sefalet içinde kayıtsız ve gönlü rahat yaşayabilseydim... Onlar gibi bu dedikodularla, bu konularla, bu oyunlarla yetinebilseydim... Ve ruhum, bu azap içinde olduğu üzücü ihtiyaçlarla beni harap ve mahvetmeseydi... İçinde yaşayacağım hayat için büyütülmüş olsaydım...

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Lavinia
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Kuyucaklı Yusuf
Kuyucaklı YusufSabahattin Ali
8.4/10 · 173,5bin okunma
Lakin ben bu memlekette mutlu olmak için artık hayattan, zevkten, gezintiden vazgeçtim, beni anlayacak ve sevebileceğim ciddi, sevecen, sadık bir eşim olsa... Ah, bir kere bu adamı bulabilsem, bununla nasıl yetinir ve mutlu olurdum. Beni üzen ve mahveden şeyse, bu hayat içinde böyle bir erkek olsa bile ona rastlama olasılığının azlığı; rastlansa bile birbirimizi anlama ve hayatımızı birleştirme olanağının bulunmamasıdır.
Reklam
Evet, ben de sevmek ve sevilmek isterim fakat isterim ki, seveceğim adam aşkıma ve bana layık olsun ve isterim ki o sevdiğim adama, üzülmeden, pişman olmadan hayatımı ölünceye kadar geri almamak üzere vereyim.
İşte bir aydır bu halkın içinde, bu şehrin her tarafını gezme şartıyla söylüyorum: İstanbul'da hayat yok... Diyebilirim ki oradaki halk yaşamıyor, gaflet ve uyuşukluk içinde uyuşmuş, sadece yeşilleniyor... İşin komik tarafı, eğer İstanbul halkı hayattan ve eğlenceden yoksun olduklarını bilseler, şikâyet etseler, insan dayanır. Halbuki orada herkeste, "yaşıyoruz ve eğleniyoruz" fikri mevcut ki, işte beni ağlatacak kadar güldüren de budur!
... Tedavisi pek de mümkün olmayan bir emel kırıklığıyla hasta ve harabım.
Lavinia
Bir kitabı okumaya başladı
Genç Kız Kalbi
Genç Kız KalbiMehmet Rauf
8.1/10 · 7,2bin okunma
Ümitsizlik diyarına gitme, ümitler var. Karanlığa gitme, güneşler var. ~Mevlana Celaleddin Rumi
Reklam
"Ben yalnızlığımı gözlerim gibi taşıdım unutmak olmazdı unutmadım. "
Gülten Akın
Gülten Akın
Geçen geçmiştir artık; ân-ı müstakbelse mübhemdir; Hayatından nasibin: Bir şu geçmek isteyen demdir.
Bolluğu yeryüzünün armağanlarını birbirinize alıp vermekte bulacak, hoşnut olacaksınız. Ancak sevgiyle ve müşfik bir adaletle yapılmazsa bu alışveriş, kimilerini açgözlülüğü sürükler, kimilerini de açlığa.
437 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.