İşte bir aydır bu halkın içinde, bu şehrin her tarafını gezme şartıyla söylüyorum: İstanbul'da hayat yok... Diyebilirim ki oradaki halk yaşamıyor, gaflet ve uyuşukluk içinde uyuşmuş, sadece yeşilleniyor... İşin komik tarafı, eğer İstanbul halkı hayattan ve eğlenceden yoksun olduklarını bilseler, şikâyet etseler, insan dayanır. Halbuki orada herkeste, "yaşıyoruz ve eğleniyoruz" fikri mevcut ki, işte beni ağlatacak kadar güldüren de budur!