Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Nehir Yüksel

Nehir Yüksel
@Lead_er001
Kafamda her yer herkes cehennem
Diş
Vagonla gidip tabutla geldiler ya, hep şuncacık bir kutuya sığdılar ömürlerince. "Yaşadım" dedikleri de laf, tek göz odada derman kalmamış ayaklarından çıkan çoraplar kadar yer kaplamadılar dirimde. Nice uzaklaşsa da insan toprağından, her daim göçebe.
Reklam
Mücver
- Evet ya... AŞK! Aşk nelere kadir gerçekten! İstikbalinin hapishanesindeki bir tutsağı özgürlüğüne kavuşturan, açmamış goncaları güllere coşturandır aşk. Bin acıyı bir dokunuşuyla iyileştirendir!
Balerin
Dönüp de şöyle bir baktı ardına. Toprağına bağlıydı bacakları Balerin'in, Meryem gibi. İkisinin de çarkını bir adam yürütürdü de "gık" diyemezlerdi. O garibin de farkı yoktu ki kendinden; aynı döngüde hapsolmuş iki yarendi onlar esasen. Elleri açık, bakışları donuk, kaderleri bir... Mutlular mı değiller mi, insanlar mı değiller mi belli değil?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Balerin
Analık böyleydi çünkü. Öyle kendi kendinle konuşmaya da düşünmeye de zaman yoktu analıkta. Bir başıyla kalamazdı insan. Avratlık da böyle değil miydi sanki? Tam bir hülyaya dalmışken yemeğin altını, ütülenecek çamaşırı, paklanacak döşeği, camı, çerçeveyi düşünmek lazım gelirdi. Herifin delik çorabını, yemesini, içmesini, derdini, tasasını düşünmek...
Balerin
Yaşamak dediğin hele kaç banknot eder hiç haberleri yok. Olsa da umurları mı sanki? Çocukluk dediğin hülyalı bir boş vermişlik değilse ne ki?
Reklam
Anten
Orhan, yapayalnızdı sanki. Nicedir, yürüyen bir cenazeden farksızdı ya zaten...
Figüristan
Herkes mi jön lan, bir ben mi figüranım doktor, bir ben mi gariban?
Dönüş Yok
Gerisin geriye dönüyorum. Yirmi bir gramlık ruhumla, kuytularımdan, bodrumlarımdan, hücrelerimden kaçıyorum güya. Vagonuma doğru koşuyorum.
Dönüş Yok
Dört duvar insanı yutuyor, mahpus gibi. Şuncacık oda, beton gibi çekiyor adamın içinde ki bütün nemi. Oturdukça sırnaşık bir kedi gibi üzerine yapışıyor insanın, eşya namına ne varsa. Çıkmam lazım. Bir biletim olsa misal, gideceğim vakti de istikameti de bilirim ama yok işte.
9
Hayatın kıymetini anladın ve onu ellerinin arasında kaçırmak istemiyorsun. Mutluluk böyle bir şeydir. Her zaman onu kaybetme korkusuyla yaşarsın. Eğer mutsuzsan kaybedecek fazla bir şeyin yoktur. Bu yüzden aldırmazsın.
Reklam
Sonsuzun Uçları (6)
İster ölüm olsun ister ayrılık İnsan unutur mu var olduğu bedeni. Dünya sözüm, can evim Bir gün ağzından uzak gülerse ağzım Tanrı gökyüzüyle boğsun beni.
Sayfa 176Kitabı okudu
Kül
İnsan dersen Ha var, ha yok. ... Herkes boşluğun fotoğrafı Bir bilen yok.
Sayfa 163Kitabı okudu
KİM BİLİR
Senin Tanrıya inandığın kadar Tanrı da sana inansaydı Kirpiklerinin yıldızlı burcundan Saygıyla gülümseyerek dünyaya Yaşar giderdi evimizde Ben seni sevdikçe, kim bilir O da kendini severdi.
Sayfa 153Kitabı okudu
Islık Çalan Odalarda
İnsan acısından utanır mı Döktüğüm yaşlarla zehirleniyorum.
Sayfa 149Kitabı okudu
239 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.