“İstanbul’dan uzaklaşmalıyım” diye düşünüyorum.
“Aşığım işte Firuzcan… Ona bakınca kalbimin nerede olduğunu hatırlıyorum. Yüzünü gözlerimde, sesini kulaklarımda, kokusunu burnumda hıfzediyorum. Onu düşündükçe yaradılışım tamamlanıyor. Kalbim uzayıp aklım kısalıyor.”
Sayfa 208
“İnsan açlığa dayanabilir lakin umutsuz ve hayalsiz yaşayamaz.”
Sayfa 145
Okur Takip Önerileri
“Mesele sevdiğiniz kitapları hayatınızın kırılma anlarında yeniden okumaktır. Kitapların canlı olduklarını, nefes aldıklarını, tıpkı insanlar gibi yaşlanıp huy değiştirdiklerini o zaman anlarsınız.”
Sayfa 145
“Gökyüzünde hepimizin yarasına yetecek kadar yıldız var…”
Sayfa 60
“Ölüversek şimdi. Bir kuş gibi, bahanemiz olmadan ve küçücük ölsek…”
Sayfa 58
“Âşık olunca tüm dünya seninle birlikte delirmiş sanırsın. Fakat bu büyük bir yanılgıdır. Dünyanın derdi, hep başından aşkındır. Seninle ilgilenmez.”
Sayfa 32
“Her şeyin başladığı yer ile sona ereceği yer arasındaki mesafe sanıldığı kadar uzak değil…”
Sayfa 11
“Tuhaf değil mi, ölü bir şeyin, canlı neşeli bir varlığa benzemesi.”
Sayfa 198
