Muhammed
@MY00
Endişeler hâsıyım ad oldu insân bana.
15
2 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Kimse birbirini tanımak için sabretmiyor artık. Kimsenin kimseye ayıracak vakti yok.
Leyla ile Mecnun
insan iki kez doğmalı. ilkinde onu anası babası dünyaya getirsin, ikincisinde ise kendi kendini, dünyada bir yer edinsin.
Sayfa 99
Okur Takip Önerileri
Olmayacak bir şeyi zorlamaya çalışmaktansa hayatına devam etmek daha iyi.
Onu o kadar uzun süre seveceğim ki, sonunda o da beni sevecek...
Otları sadece biçen bir adamla, gerçek bir bahçıvan arasındaki fark dokunuştadır, derdi..
Bir yolcu gibi sabah, tan vakti yola çıkan,
Aklından sonsuz yazgı çıkmayan mutlu adam,
Uyanıyor şafakta, ruhu hep düş içinde,
Elinde kutsal kitabı, dualar dilinde!
Duasını ederken başlıyor gün doğmaya
Güneş hem göğe doğuyor, hem onun ruhuna.
Solgun ışıkta beliriveriyor eşyalar,
Eşyalarla birlikte ruhunda başka şeyler,
Ondan başka herkes uykuda, böyle sanıyor,
Esrik bir mutluluğun huzuruna varıyor,
Oysa arkasında güler yüzlü melekler var,
Kitabın üzerine eğilmiş bakıyorlar.
söylesem ah söyleyebilsem derdimi
mehtap bir gecede açabilsem sana kalbimi.
Seçme Şiirler 
Victor Hugo
Henüz ölmemiş birisine, hâlâ hayatta ve nefes alırken sarılamıyor ve asla da sarılmayacak olmak... Bilirsin bazı cehhenemlerin ateşi, eti değil ruhu yakar.
Demek ki hayat, böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen, sisli ve yalpalı bir denizdi..
Mesele aklın kabul ettiğini, kalbe anlatmaktı...
İşte ben onu beceremiyordum.