Gecenin karanlığı vurur yüzüme
Ayın ışıltısı şanslı insanlara
Karanlık fısıldar kulağıma
Duyduğum tek ses yolundan şaşma
Karanlığın verdiği tat bir yandan zulme benzer
İçindeki duyguyu ezer gider
Şimdi olmuş içi karanlık
Gecenin karanlığı bile nafile
Yanmış insanların içi ama
Acıdan değil nefretten yanmış
Yolundan şaşıran karanlık değil
İnsanların sözü olmuş...
Gökyüzünde sönmüş binlerce yıldız var parlamadıkları için kimse onların varlığından haberdar değil. Ben de onlardan biriydim işte. Varım ama kimse varlığımdan haber değil, çünkü parlamıyorum diğerleri gibi...
Sayfa 57 - Indigo yayınları Eylül Merih vsKitabı okudu
Herkes noel baba ve yeni yıl diyip eğlenecek herkes noel baba bize hediye getirsin diyecek herkes noel baba kostümleri giyecek oysa hiç kimse zeynel abidin'i hatırlamayacak noel baba noel baba diye geçiniyoruz oysa ki geceleri kışın dondurucu soğuğuna aldırış etmeden sırtında un çuvalları ile gezen ve sırtı çuval taşımaktan nasıl tutmuş zeynel abidin'i kaçımız tanıyoruz...
(Görenler de paylaşıp destek olurlarsa sayemizde insanlar bazı şeylerin farkına varırlar şimdiden teşekkür ederim)