Puruşa
@Malek
O gözlerle görülmeyendir onunla gözler görülür.
Serbest
Lise mezunu
Diyarbakır
Lice, 4 Nisan 1994
33 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Cennette, bir "mevsim", hatta bir gün bile kalmayacağıma göre, ona duyduğum özlemi nasıl açıklamalı? Onu bilemiyorum, bu özlem oldum olası yakamı bırakmıyor, benden önce de bendeydi bu özlem...
Birine bir sırrı açma aptallığını gösterdiğiniz zaman, onu kendine saklayacağından emin olmanın tek yolu, onu hemen öldürmektir.
Tek bir şey önemli: Yiterken varolmayı öğrenmek...
Okur Takip Önerileri
Doğmak hareketini hâlâ hazmetmiş olmamak!
Sorunlara sımsıkı sarılmamızı bize öylesine öğrettiler ki, kendimizi onlardan kurtarmak istediğimizde nasıl davranacağımızı bilmeyiz. Eğer ölüm bu konuda bize yardım etmek isteme- seydi yaşayacak olan inadımız, çöküşün, yaşlanmanın ötesinde bize bir varoluş formülü buldururdu.
Yalnızlığa gömülmüş, yine de çağının içinde: "Sütunsuz" bir münzevi.
"Bana güvenmeye hakkınız yoktu." Bu sözü kim üstüne alabilir? Tanrı ve İpsizin biri.
"Her şey temelden ve özünden yoksun", mutluluğa benzer bir şey hissetmeden bunu asla söylemedim kendi kendime. Bunu tekrarlamayı başaramadığım nice anların varlığıdır cansıkıntısı...
İnsandan önce doğmak mümkün olsaydı!
Bilinç, ete batan bir kıymıktan çok, vücutta bir "hançer"dir!
Bir şeyin bana hâlâ mümkün göründüğü zamanlarda büyülenmiş olduğuma inanasım geliyor.
Cennet'in dışında kaldığımın bilincinde olmadığım tek bir an bile yoktur.
Ayartıcı şeytan Mâra, Buda'yı yoldan çıkarmayı denediğinde, Buda ona lâf arasında şunu sordu: "Hangi hakla dünyanın ve herkesin üzerinde egemenlik hakkı öne sürüyorsun? Bu anlayıştan acı çekmedin mi?" •
Uzun yıllardan sonra birini ilk kez gördüğümüzde, saatlerce hiç konuşmadan karşılıklı oturmak gerekecektir: Acı sessizliğin gölgesinde kendi tadını çıkarabilsin diye...
Altmışıma kadar bildiğim şeyler yirmisinde öğrendiğim şeylerdi. Bir ömrün, bir arayışın boşuna geçen kırk yılı...