Mehmet Yılmaz
@Mehmet091
Amele
41 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İnsan dönüp kendi geçmişine bir anlam yakıştırarak onu bir çeşit değişikliğe uğratabilir. Yani kendi kişisel tasarısına göre, geçmişini farklı bir biçimde sahiplenir. Başka bir deyişle geçmiş, insanın özgürlük anlayışına göre kimlik kazanır.
Her şey iyidir ve ben mutsuzum , çünkü özgürlüğümü kesinlemek zorundayım
Genel bir acımanın nesnesi olmak da toplumsal ölümün bir şekliydi
Okur Takip Önerileri
152 syf.
·
Puan vermedi
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendime bir yer edinemiyorum, kendime bir yer...
Kafatasımın içini, bir küçük huzur adına aynalarla kaplattım, ölü ben’im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden! Dünyaya getirdim ben ölümü, kendimle. Kendimi istediğim kadar çok istedim ölümü.
Doyumlarımızın peşinden koşturup durdukça
"hayata yapıştıkça", mutlu falan olmuyoruz; olsa olsa, mutluluğun yerine koyduğumuz birtakım hazların gergin ve belirsiz dünyasında yaşayıp gidiyoruz.
Ulus Baker
Dar bir kafa hiçbir şeyi kavrayamaz. Masumiyet sadece suç ile yitirilir.
Aklını en acı olana, en derine, en sonsuza atmışsan korkma. Ne sessizlikten, ne dolunaydan, ne ölümlülükten, ne ölümsüzlükten, ne seslerden, ne gün doğuşundan, ne gün batışından. Sakin ol. Öylece dur. Yaşamdan geç. Kentlerden geç. Sınırları aş. Gülüşlerden geç. Anlamsız konuşmaları dinle, kahvelere otur. Artık hiçbir yerdesin.
Adem elmayı ısırınca, cennetteki mutlu ve güvenli yerini yitiriverdi. Ayrıca, ölüm korkusu taşıyan bir ölümlüye dönüştü. Halbuki insanları sonunda özgür kılan şey ölümün varlığıdır; ölümün herhangi bir anda gelebileceği bilincidir. Hiç kimse ölüme hükmedemez.
İnsan birini, bütün bir ömrü boyunca sevemez, bu olanaksız umuttan zina, ana katli, dosta ihanet doğar. Oysa insan ömür boyu birinden nefret edebilir. Yeter ki nefretimizi körüklesin. Nefret yüreği ısıtır.
304 syf.
·
Puan vermedi
·
24 günde okudu
“Bir hamam böceği öldürürsen kahraman, bir kelebeği öldürürsen şeytansın. Ahlakın estetik standartları vardır.”
Ancak hapishaneleri yaratan bizler olduğumuza göre onları yıkabilmemiz de mümkündür.
Dünyaya temel bazı beklentilerle geldik ve bu dünyayı kendi dünyamıza dönüştürdük.
Bu yüzden ömür boyu kendi dünyamızın hapishanesinde yaşamaya devam edeceğiz.