Jaqen Hghar
@Mehmeth211
Unbowed, Unbent, Unbroken
2 Kasım
81 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
832 syf.
·
Puan vermedi
·
78 günde okudu
2022 OKUMA HEDEFİ
4/15 kitap - %27 tamamlandı
4 kitap okudu
15 kitap
2.106 sayfa
0 inceleme
2 alıntı
Okur Takip Önerileri
Bizler; tarihin akışına etkide bulunmuş, değiştirmiş o büyük ve
güçlü insanlardan olmasak da, yazdıklarımızla, karanlıkta kalmış, tozlu raflarda saklı, bilinmeyen bazı şeyleri öğrenip gün ışığına çıkarabilir, onları millete sunabiliriz.
Fark ediyorsunuz ki; sevginiz, nefretiniz, hatıralarınız, acılarınız… Hepsi aynı şeydi. Hepsi bir rüyaydı. Kilitli bir odada sakladığınız rüya. İnsan olduğunuza dair bir rüya.
Umut, sen boğulurken eline geçen bir parça ip gibidir; kendi kendine seni sudan çıkarmaya yetmez
Ayı kurdu da yense, kurt ayıyı da, kaybeden hep tavşandır.
Savaşlarda, evlatlarım, aptallar aptalca sebepler yüzünden başka aptalları öldürür. Bunu bilmek yeterlidir.
Başlarına gelenlerden daha iyisini hak eden eski dostların şerefine.
Yüreğinde bir taş var ve bu bazen çok ağır geliyor. Ama onun yükünü tek başına taşımak zorunda değilsin. Bana gel. Ben halinden anlarım.
Aklı başında herkesin korktuğu üç şey vardır : fırtınalı bir deniz, aysız bir gece ve yumuşak başlı bir adamın öfkesi.
Kvothe'yi kendi haline bırakın. Canımız istediğinde hepimiz kısa bir süreliğine de olsa yalnız başımıza kalmayı hak ederiz. Ve tesadüfen gözlerinde yaşlar gördüyseniz Kvothe'yi bağışlayın. Ne de olsa o daha bir çocuktu ve gerçek kederin ne olduğunu henüz bilmiyordu.
Zihnimizin sahip olduğu en büyük beceri belki de acıyla başa çıkmaktır. Klasik yaklaşım bize herkesin ihtiyacı doğrultusunda geçtiği dört kapı olduğunu öğretir. Birinci kapı uykudur. Uyku bize dünyadan ve onu dolduran tüm acıdan kaçabileceğimiz bir sığınak sağlar. Bir insan ağır yaralandığında genellikle kendinden geçer. Aynı şekilde travmatik haberler alan birinin bayıldığı olur. Zihin ilk kapıdan işte böyle geçerek kendini acıdan korur. İkinci kapı unutmaktır. Bazı yaralar kısa zamanda kapanamayacak, hatta belki de asla iyileşemeyecek kadar derindir. Ayrıca bazı anılar o kadar azap vericidir ki onlara alışmak mümkün değildir. ''Zaman tüm yaraları iyileştirir'' sözü yanlıştır. Zaman çoğu yarayı iyileştirir. Geri kalanlar bu kapının ardında saklıdır. Üçüncü kapı deliliktir. Bazen insanın aklı öyle bir darbe alır ki kendini delilikte saklar. Bu ilk bakışta faydalı gözükmese bile öyledir. Gerçekliğin acıdan başka bir şey getirmediği zamanlar vardır ve bu acılardan sakınmak için zihnin gerçekliği geride bırakması gerekebilir. Dördüncü kapı ölümdür. Son sığınak. Öldükten sonra bizi hiçbir şey incitemez. Ya da en azından bize öyle söylenir.
Sayfa 145Kitabı okudu