Tabiatı kendine akraba sayan ve hayvan isimlerini sıfat olarak kullanan bir Kızılderili'nin, "ben" tasavvuru ve "öteki" algısı arasında nasıl bir irtibat varsa, ötekini cehennem olarak gören bireyin ben tasavvuru ile öteki algısı arasında da öyle bir irtibat olsa gerekir. Kendini ontolojik mânada evrenin merkezinde gören bir topluluk, herhalde başkalarını "barbar, parya" olarak görmekten çekinmeyecektir.